Seyyid Ebül Vefa hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” huzuruna bir gün, sevdiği bir tüccar gelerek;
- Efendim, duaya çok ihtiyacım var. İzniniz olursa para kazanmak için sefere çıkacağım, diye arzetti.

Ebül Vefa hazretleri sabırdan bahsetti ona.
- İnsan, başına gelen her türlü belaya sabredip, şikayet etmemesi gerekir, buyurdu.

Hiçbir şey anlamadı adam bu nasihattan.
Niçin böyle söylemişti acaba?

Elini öptü.
Veda edip çıktı sefere.

Gerçekten de çok para kazandı.

Perişan olmuştu

Çok mal ile geri dönüyordu ki, eşkıyalar saldırıp, ne kadar malı varsa, yağma edip kaçtılar.

Perişan olmuştu.
Üzüntüyle gelip, Ebül Vefa hazretlerine arzetti bu olanları.

Ve ekledi:
- Asıl niyetim Hacca gitmekti efendim. Dünya malı kazanmak değildi.

Böyle söyleyince;
- Öyleyse birlikte gidelim, buyurdu büyük Veli.

Adam şaşırdı:
- Şimdi mi gideceğiz efendim?
- Evet şimdi.

- Ama bugün arefe. Nasıl yetişiriz ki efendim?
- Yetişiriz merak etme.

Böyle buyurup, yapıştı tüccarın elinden.
Ve evden çıktılar.

Birkaç adım gitmişlerdi ki, beytullahın önünde buldular kendilerini.
Haccı ifa edip, aynı hızla geri döndüler.

Allah dostları için bunlar olağan şeylerdir.
Çünkü Allahü teâlâdır her şeyi yaratan.
O, her şeye kadirdir.