Bu yeni hıristiyan âlimi sevdim gayet.
Zira dünya malına vermezdi ehemmiyet.

Dünyadan ahirete döndürmüştü yüzünü.
Taatte geçirirdi, gece ve gündüzünü.

Yanında uzun zaman kalıp sevdim o zatı.
Birlikte yapıyorduk, ibadet ve taatı.

Ona hizmet ederdim, zevk ile ve severek.
Ahiret adamıydı, dünyayı etmişti terk.

Bir gün ona dedim ki: (Ey kıymetli efendim!
Yıllardır yanınızda bulunup hizmet ettim.

Allah’ın her emrine edersiniz itaat.
Haramdan kaçmaya da, edersiniz pek dikkat.

Lakin bir gün gelir de, siz vefat ederseniz,
Bana, hangi âlimi tavsiye edersiniz?)

Dedi ki: (Ey evladım, Şam’da yok böyle bir zat.
Musul’daki âlime tâbi ol gidip bizzat.)

O vefat ettiğinde, vardım Musul iline.
O âlimi bularak, koyuldum hizmetine.

O da, evvelki gibi çok zahid idi, fakat,
Onun da ömrü bitip, eyledi bir gün vefat.

Ona dahi ölmeden arz edince halimi.
Söyledi Nusaybin’de bulunan bir âlimi.

Musul’dan ayrılarak, ulaştım Nusaybin’e.
O âlimi bularak, katıldım hizmetine.

Çok derin âlim olup, zahid idi begayet.
Onun dahi vefatı yakın oldu nihayet.

Dedim ki: (Ey efendim, siz vefat ederseniz,
Beni, hangi âlime acep gönderirsiniz?)

Dedi: (Amuriye’de bir âlim var ki evlat,
Hıristiyan dininde, çok azdır böyle bir zat.)

O vefat ettiğinde, gittim Amuriye’ye.
Ki, o âlim Rabbimi tanıtsın bana diye.

O âlimi bularak, yıllarca ettim hizmet.
Onun dahi vefatı yakınlaştı nihayet.

Dedim ki: (Göçerseniz siz de ebediyete
Kime gönderirsiniz bu fakiri hizmete?)

Dedi ki: (Buralarda yok öyle âlim bir zat.
Ahir zaman Nebisi yakında gelir fakat.

Arab’dan çıkacaktır o Peygamber vallahi.
Onu müjdelemiştir, İsa Peygamber dahi.

Alameti şudur ki, O, kavminin şerrinden,
Hurması bol bir yere, hicret eder şehrinden.

Sadaka almaz ama, kabul eder hediye.
Sırtında bir ben vardır, mühr-ü nübüvvet diye.)

Çok hoşuma gitmişti o âlimin sözleri.
O günden çok sevmiştim, dediği Peygamberi.

Artık Arab iline gitmeği istiyordum.
O Resule yetişip, iman etsem diyordum.

Bu arzular içinde günler geçti aradan.
Duydum: Arab iline gidecekmiş bir kervan.

Bir hayli mal vererek o kervan sahibine,
Dedim ki: (Beni dahi, götür Arab iline.)

Kabul edip, beni de kafileye aldılar.
Sonra ihanet edip, köle diye sattılar.