O gün Halid bin Velid, saldırınca geriden,
Harb meydanı, bir anda karışmıştı yeniden

Resulullah, Eshaba edince o gün nida,
Koşup halka oldular etrafında bir anda.

Abbas bin Ubade de, nida etti bir ağız.
Dedi: (Ey Müslümanlar, geliniz, toplanınız!

Resulün tembihini dinlemedik biz elbet.
Bu yüzden başımıza eriÅŸti bu musibet.

Çok ÅŸükür hayattadır Peygamber efendimiz.
Koşup, Resulullahın etrafına geliniz.

Bizim kusurumuzdan, Ona zarar gelirse,
Rabbimizin katında mazeret kalmaz bize.)

Abbas bin Ubade’nin sesini, mücahidler,
Duyup, Resulullahın etrafına geldiler.

Harice bin Zeyd ile, Abbas ibni Ubade,
Yanlarında, Evs ibni Erkam olduğu halde,

Tekbirlerle küffârın arasına daldılar.
Resulullah uÄŸrunda, çok kılıç salladılar.

Harice hazretleri, tam ondokuz yerinden,
DiÄŸer ikisi dahi, çeÅŸitli yerlerinden,

Yaralanıp, üçü de dermansız kaldı gayet.
Åžehadet ÅŸerbetini içtiler en nihayet.

DiÄŸer Eshab-ı güzin, o sıkıntı anında,
KoÅŸup halka oldular, Resulün etrafında.

Küffârın tek gayesi var idi Uhud günü.
O da, öldürmek idi Allah’ın Resulünü.

Bu sebeple, topyekün toplanarak oraya,
Resul ve Eshabını, aldılar ablukaya.

Vurup öldürmek için nihayet o Serveri,
Gitgide daralttılar sonra da o çemberi

O çok kritik anda, müÅŸriklerden bir grup,
Hücuma geçti birden, Eshaba kılıç vurup.

Allah’ın Sevgilisi, görüp o gelenleri,
Buyurdu: (Kim durdurur, ÅŸu hücum edenleri?)

Vehb ileri fırlayıp, dedi: (Ya Resulallah!
Anam babam ve canım, fedadır sana vallah.)

Sonra da yalın kılıç, daldı düÅŸman içine.
Gönderdi bir çoÄŸunu, Cehennem ateÅŸine.

Resulullah görünce, onun bu gayretini,
Buyurdu ki: (Cennetle müjdelerim ben seni.)

Alıp ortalarına kalabalık bir grup,
Onu şehid ettiler, mızraklarıyle vurup.

Sa'd bin Ebi Vakkas, kılıcını kaparak,
Yardıma gitti ona, peşinden fırlayarak.

GörülmemiÅŸ ÅŸekilde gösterdi kahramanlık.
Hücum eden küffârı, püskürttü o aralık.

Bir çoÄŸunu öldürüp o hücum edenlerden,
Dönüp, Resulullahın yanına geldi hemen.

Ve lakin hazret-i Vehb, çarpışıp çok mükemmel,
Åžehadet ÅŸerbetini içmiÅŸti daha evvel.

Din için, Allah için, Resulullah uÄŸrunda,
En yüce varlığını, canını etti feda.

O Server buyurdu ki: (Ben razıyım Vehb'den.
Allah’ın rızası da, üstünde olsun hepten.)