En çok güvendikleri Amr’ı, hazret-i Ali,
Öldürünce, küffârın çok bozuldu morali.
Onunla beÅŸ müÅŸrik de, geçmiÅŸti bu tarafa.
DiÄŸer dördü, Ali’ye hücum etti bu defa.
Eshab-ı kiram dahi, oraya koşuştular.
O zırhlı kâfirlerle, diÅŸe diÅŸ boÄŸuÅŸtular.
Tuttu hazret-i Zübeyr, Nevfel bin Abdullah’ı.
Atı ile birlikte, hendeğe yuvarladı.
Hazret-i Ali dahi, hendeÄŸe inip hemen,
Bir kılıçla başını, ayırdı bedeninden.
DiÄŸer üçü, hendeÄŸi çok güçlükle aÅŸarak,
Böylece canlarını kurtardılar kaçarak.
O müÅŸrik ordusunun baÅŸkumandanı ise,
Henüz harp baÅŸlamadan düÅŸmüÅŸtü bir yeise.
Artık göÄŸüs göÄŸüse savaÅŸ gerekiyordu.
Lakin derin hendekler bunu engelliyordu.
Ok atmaya başladı iki taraf mecburen.
Lakin bu, neticeyi uzatıyordu hepten.
Ä°ÅŸin uzadığını anlayınca müÅŸrikler,
Bu sefer her taraftan saldırıya geçtiler.
Yani onbin kiÅŸilik bu düÅŸman kuvvetleri,
HendeÄŸi geçmek için, arıyordu bir yeri.
Eshab ise, ok ve taÅŸ atarak kâfirlere,
Püskürtüyorlardı hep onları gerilere.
Mücadele, çok müthiÅŸ bir hal aldı giderek,
Ve bütün ÅŸiddetiyle, sürdü hem akÅŸama dek.
Beni Kureyza denen, yahudi kabilesi,
Ä°hanet eylediler Ä°slam’a sinsi sinsi.
Saldırmazlık akdini, tek yönlü feshederek,
MüÅŸrik ordusu ile, anlaÅŸtılar giderek.
Gece baskını için, bu hain yahudiler,
Küffârdan, bin kiÅŸilik kuvvet talep ettiler.
Savunmasız kadın ve çocuklara, böylece,
Hücum edeceklerdi Medine’de her gece.
Resulullah, anlayıp onların bu fikrini,
Derhal görevlendirdi beÅŸyüz sahabisini.
Buyurdu: (Medine’de dolaşın sabaha dek.
Küffâra korku salın, tekbirler getirerek.)
Mücahidler, her gece devriye dolaÅŸtılar.
Ve tekbir sesleriyle gökleri çınlattılar.
Åžanlı mücahitlerin, tekbir sedalariyle,
Korkuya kapıldılar yahudiler haliyle.
Yine şehre sızarak, on kadar yahudiler,
Hazret-i Safiyye’nin bahçesine girdiler.
Ä°çerde, kadınlar ve çocuklar vardı yalnız.
Önce eve ok atıp, eylediler rahatsız.
O Serverin halası Safiyye Hatun hemen,
Erkek kıyafetine bürünüp çıktı evden.
Kalınca bir odunu alarak bir eline,
Arkasından, şiddetle indirince birine,
Kâfir, kanlar içinde yere düÅŸtü aniden.
Daha sonra, bıçakla başını kesti hemen.
Onu erkek zannedip, o namert yahudiler,
Korkup, alel acele orayı terk ettiler.
|
