Ä°kinci günü dahi, yine aynı ÅŸekilde,
Bu savaÅŸ devam etti, bütün ÅŸiddeti ile.

Oklar uçuÅŸuyordu havada vınlayarak,
Taraflar arasında, vardı ama büyük fark.

Kâfirler onbin kiÅŸi, Eshab üçbin idiler.
Ayrıca, andlaşmayı bozarak yahudiler,

KureyÅŸ müÅŸrikleriyle ittifak eyleyince,
Müminler, çok sıkışık hale düÅŸtü bir nice.

Resulullah, Eshaba buyurdu o gün hemen:
(Allahü teâlâya yemin ederim ki ben,

Bu karşılaştığımız sıkıntılar bitecek.
Cenâb-ı Hak, zaferi bize nasib edecek.)

Resulden bu müjdeyi alınca mücahidler,
Hepsi küffâra karşı, bir arslan kesildiler.

Sa'd bin Muaz dahi, çok güzel çarpışırken,
Bir müÅŸrikin okuyla, yaralanmıştı birden.

Ok, atar damarına etmişti hem isabet.
Kan kaybı sebebiyle, ciddi idi vaziyet.
Dedi ki: (Ya ilahi, harp sürecekse hâlâ,
Bana ömür ihsan et, savaÅŸayım küffârla.

Yok eÄŸer bitecekse bu savaÅŸ ya ilahi!
Åžehidlik rütbesini ihsan et bana dahi.

Åžu Beni Kureyza’nın akıbetini bizzat,
Åžu dünyada görmeden, ruhumu alma fakat.)

Eshabın arasında çarpışır gibi yapan,
Münafıklar, hainlik yapıyordu her yandan.

Gerilerde kalarak, gitmezlerdi ileri.
Alaya alırlardı hem de mücahidleri.

Derlerdi ki: (Muhammed, size ne vaad etmiÅŸti?
Ülkelerin fethini hani müjdelemiÅŸti.

Kayser ile Kisra’nın hazinelerini de,
Ele geçireceÄŸiz diyordu ileride.

Halbuki ÅŸu hendekte hapsolmuÅŸ duruyoruz.
Abdest bozmaya bile, bakın gidemiyoruz.)

Böyle sözler söyleyip, fitne çıkarırlardı.
Morallerini bozup, zararlı olurlardı.

MüÅŸrik ordusu ise, bütün güçleri ile,
Varmak istiyorlardı çabucak neticeye.

Lakin mücahidlerin, o kahramanlıkları,
Karşısında, bir varlık gösteremiyorlardı.

En çok saldırdıkları, dar geçitti o zaman.
Lakin ayrılmıyordu Resulullah oradan.

En fazla, o dar yere yığınak yapıyordu.
Ve Eshabı, savaşa teşvik buyuruyordu.

MüÅŸrikler, o Serveri sık sık hedef alarak,
Hücuma geçerlerdi, ÅŸiddetli ok atarak.

Lakin Resulullahın başında miğferiyle,
Mübarek vücudunda, zırh var idi haliyle.

Çadırının önünde, ayakta duruyordu.
Hale göre, Eshaba emirler veriyordu.

Kâfirler, o dar yerden uÄŸraÅŸtıkça geçmeye,
Çalışırdı Eshab da, onları püskürtmeye.

Kahraman mücahidler, onlarla çarpışmaktan,
Yan tarafa bakmaya, bulamazlardı zaman.