En büyük âlim ve evliyalardan Ä°mam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün genç bir talebesine;
- Evladım! Yalancılığı çok defa görülmüÅŸ olan birisi, (DüÅŸman bu gece, filan yerden baskın yapacak) dese, idareciler, akıllılar, karşı koyma güçlerini düÅŸünmez mi? diye sordu.

Genç cevap verdi:
- DüÅŸünürler tabii efendim.

- O kimsenin yalancı olduğunu bildikleri halde, tehlike bulunan işlerde, ihtiyatlı, tedbirli, uyanık bulunmak lazımdır demezler mi?
- Derler efendim.

- Ömründe hiç yalan söylememiÅŸ ve doÄŸruluÄŸu ile ÅŸöhret bulmuÅŸ olan Sevgili Peygamberimiz “aleyhisselam”, tekrar tekrar, açıkça, ahiretin sonsuz azablarını bildiriyor. Buna inanmıyorlar. Ä°nanılsa da, tedbir, kurtulma çaresi düÅŸünmüyorlar. Halbuki, Efendimiz “aleyhisselam” kurtuluÅŸ yolunu da, göstermektedir.

Ve devam etti:
- O halde, Muhbir-i sadıkın sözlerine, bir yalancının sözleri kadar kıymet vermemek, nasıl bir imandır? Ä°manım var demek, Müslümanım demek, insanı kurtarmaz.

Derin bin Âh çekti:
- Âyet-i kerimede mealen; (Allahü teâlâ, yaptıklarınızı hep görmektedir) buyurulduÄŸu halde, korkmadan, çekinmeden haramları yapıyorlar. Halbuki, herhangi bayağı bir kimse, bu çirkin iÅŸleri görecek olsa, belki görmek ihtimali olsa, yapmaktan vazgeçerler, öyle deÄŸil mi?
- Evet efendim.

- Bu halin iki sebebi olabilir evladım: Ya, Allahü teâlânın verdiÄŸi habere inanmıyorlar. Yahut da, Allahü teâlânın görmesine önem vermiyorlar. Haramları, bu iki sebep ile iÅŸlemek, imanı mı gösterir, kâfir olmayı mı gösterir?

Ve nasihat etti:
- Yavrum, yeniden imanını tazelemelisin! Peygamberimiz “aleyhisselam”; (La ilahe illallah, diyerek, imanınızı yenileyiniz!) buyurdu.

Son olarak;
- Öyleyse Allahü teâlânın razı olmadığı iÅŸlerinden tövbe etmeli, yasak ettiÄŸi, haram eylediÄŸi ÅŸeylerden sakınmalı ve beÅŸ vakit namazı cemaat ile kılmalısın evladım, buyurdu.