Evliyayı kiramdan Seyyid Abdülhakim-i Arvasi “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı gençler;
- Efendim, Ä°slamiyet, dünya lezzetlerini, zevklerini yasaklıyor mu? diye sordular.

Cevabında;
- Hayır, buyurdu. Dinimiz dünya lezzetlerini yasaklamıyor. Bunların, hayvanlar gibi azgın ÅŸekilde ve zararlı kullanılmasını yasak ediyor.

Ve ekledi:
- Nefslerinin arzusuna tâbi olup, dünya lezzetlerini Ä°slamiyet’e uygun kullanmayanlar, böylece sonsuz Cennet lezzetlerinden mahrum olanlar ne çok zavallıdır.

Åžöyle devam etti:
- Bunlar, Allahü teâlânın her ÅŸeyi gördüÄŸünü bilmiyorlar mı? Günahından kurtulmak için, dünya lezzetlerini Ä°slamiyet’e uygun kullanmak lazım olduÄŸunu iÅŸitmemiÅŸler mi?

Derin bir âh çekti:
- Sorgu, sual günü elbet gelecek, herkesin, dünyada yaptıkları önlerine serilecektir.

Åžöyle bitirdi:
- Aklı olan, Ä°slamiyet’e uyarak, hem dünyada rahat eder, hem de ahirette sonsuz Cenneti kazanır.

Niçin insanları aldatmıyorsun?

Bir gün de bazı sevdiklerine;
- Cahil din adamlarından din öÄŸrenmeye kalkışan kimse, mâzallah dinden çıkar da haberi bile olmaz, buyurdu.

Ve şunu anlattı onlara:
Åžeytanın rahat ve sevinçli oturduÄŸunu, kimseyi aldatmakla uÄŸraÅŸmadığını gören bir mübarek zat;
- Niçin insanları aldatmıyorsun, boÅŸ oturuyorsun? diye sordu.

Åžeytan, cevap olarak;
- Bu zamanın kötü din adamları, benim iÅŸimi çok güzel yapıyorlar, insanları aldatmak için bana iÅŸ bırakmıyorlar, dedi.