Ali bin Vehb-i Sincari hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Irak’ta yaşayan büyük Evliyadandır.

Sincar sahrasında dünyaya gelmiş, seksen yaşında bu yerde vefat etmiştir.
Yedi yaşında Kur’an-ı kerimi ezberledi.

Onüç yaşında Bağdat’a gidip, çok derin âlimlerden ders okudu.
Fıkıh, tefsir, tasavvuf, usul, hadis ve kelam. Bütün bu ilimlerde tam yetişmişti ki, bir gece rüyasında, Ebu Bekr-i Sıddîk hazretlerini “radıyallahü anh” gördü.

Büyük sahabi, kendisine bir takke giydirdi eliyle.
Uyandığında, başında buldu o takkeyi.

Birkaç gün sonra da Hızır “aleyhisselam” rüyasına girip selam vermiş ve;
- Ya Ali, insanlara dinimizin emirlerini söyle, onlara anlat! buyurmuştu.

Nihayet Resulullah efendimizi “aleyhisselam” görmekle şereflendi rüyada.

Efendimiz de “aleyhisselam”;
- Halka nasihat et! buyurdu kendisine.

Bu manevi ikazlar üzerine nasihata başladı.
Ve çok faydalı oldu Allah’ın kullarına.

Yâ Rabbi, bunu dirilt!

Ayrıca ziraatle uğraşırdı bu zat,
Çift sürer, tohum eker, hasat yapardı.

Bir gün tarlasında çift sürüyordu ki, öküzün biri düşüp öldü ansızın.
Hayvanı, boynuzundan tuttu ve;
- Yâ Rabbi, bunu dirilt! diye yalvardı.

Günahsız ağızla yaptığı dua anında kabul oldu.
Ve hayvan dirilip kalktı hemen.

Soğuk Cehennem

Bir gün de sohbetinde;
- Cehennemin bir de soğuk kısmı vardır, buyurdu.

Dinleyenler şaşırdılar:
- Soğuk Cehennem mi dediniz efendim?
- Evet. Kur’an-ı kerimde Zemherir diye geçiyor ki, soğuk Cehennemi bildiriyor işte.

Ve ekledi:
- Soğuğu çok şiddetlidir. Bir an dayanılmaz. Cinniler, Cehennemin soğuk kısmına atılacak ahirette.