Safvan bin Süleym hazretleri “rahmetullahi aleyh” tabiindendir.
Gece gündüz Rabbine kulluk eder, her gecesi ibadetle geçerdi.
Yarın öleceğini bilse, daha fazlasını yapamazdı.

Çok namaz kıldığından, ayakları şişerdi.
Namazlarda ağlayıp, gözyaşı dökerdi.

Öyle ki, seccadesi devamlı ıslak olup, kurumaya fırsat olmazdı.
Zira ertesi gece, yine ıslanırdı.

Bir gün sevenleri;
- Niçin çok ağlarsınız efendim? dediler.

Cevabında;
- Resulullah “aleyhisselam” ne buyurmuş biliyor musunuz, dedi.
- Ne buyurmuş efendim?

- “Her göz, kıyamet günü mutlaka ağlayacaktır. Sadece şu gözler ağlamaz. Bunlar, Allah korkusu ile harama bakmayan, Allah için uyumayan ve Allah korkusuyla göz yaşı döken gözlerdir” buyurmuş.


İslam’a hizmet etmek

Bir gün de bazı gençlere;
- Emr-i maruf, yani İslam’a hizmet etmek kime nasib olursa, çok sevinsin, çok şükretsin, buyurdu.

Sordular:
- Bu iş, çok mu sevaptır efendim?
- Elbette, buyurdu. Bir beldede küfre karşı emr-i maruf yapılırsa, Allahü teâlâ o beldenin hak ettiği azabı tehir eder.

Ve ekledi:
- Emr-i maruf yapılmayan beldeye ise azab-ı ilahi gelir.