Oğlu Sıddık Efendi var idi ki bu zatın,
O dahi tasavvufta yükselmişti bi hakkın.

Ona, bir mektubunda buyurdu ki: (Evladım!
Kendini hiç bilmektir tasavvufta ilk adım.

Herkese iyi huylu olmağa eyle gayret.
Amellerin içinde, makbulü budur gayet.

Dili tatlı olanın, dostu dahi çok olur.
Herkes kimi severse, iyi kul işte odur.

İnsanların aybını gizle, etme aşikâr.
Kimseye kızmamayı, kendine eyle şiar.

İhtiyarlara karşı, eyle tazim ve hürmet.
Elinden geldiğince, fakirlere yardım et.

Daima merhametli, affedici olasın.
Dünya düşkünleriyle, arkadaş olmayasın.

Salih kimseler ile birlikte olmaya bak.
Saadet kapıları, açılır böyle ancak.

Oğlum, dünya fanidir, kalmaz hiçbir insana.
Ölüme hazırlan ki, bu lazım esas sana.)

Yine bir mektubunda, buyurdu: (Ey göz nurum!
Allahü teâlâya seni ısmarlıyorum.

Hayr etsin Allah senin ahir, akıbetini.
Çalış, boşa geçirme, bil vaktin kıymetini.

İlk evvela, nefsini tanımaya gayret et.
Onun isteklerine, eyle hep muhalefet.

İnsanlardan eziyet gelirse de nefsine,
Nimet bil her birini, sabır göster hepsine.

Bil ki, dünya hayatı, üç beş gündür nihayet.
Onun da çoğu gitti, az kaldı, etme gaflet.

Tembel kimseler ile hiç olma ki arkadaş,
Sana dahi sirayet eder o yavaş yavaş.

Günlerini gafletle geçirme ki evladım,
Ecel yaklaşmaktadır ardından adım adım.

Beyhude harcama hiç ömür sermayesini.
Değerlendir ömrünün her bir saniyesini.

Ziynetlendir içini, Allah’a muhabbetle.
Süsle zahirini de, İslam’a riayetle.

Allah adamlarına hürmette etme kusur.
Onlara hizmet ile, kazanılır tam huzur.

Ne ki alıkor ise seni Hakkı anmaktan,
O, senin düşmanındır, kaçın yakın olmaktan.

Üstün görme kendini hiç birinden onların.
Zira bu, kibirdir ki, mutlaka bundan sakın.

Kendini bir şey sanmak, çok büyük tehlikedir.
Sana, en büyük zarar, böyle bilmenden gelir.

Geçtiğimiz seneler, bir hayal oldu ancak.
Bundan sonrakiler de, elbet böyle olacak.

Büyük düşman olarak, tanı kendi nefsini.
Çünkü o uğraşır ki, ateşe atsın seni.)