Artık İslam’ın nuru, Mekke’nin haricinde,
Hızla yayılıyordu kabileler içinde.

Ulaştı Beni Gıfar kabilesine dahi.
Duydu bunu o yerde, Ebu Zer-i Gıfari.

Biraderi Üneys’e dedi ki o gün hemen:
(Git, o Resul hakkında bilgi getir Mekke’den.)

Üneys gelip görünce, Allah’ın Resulünü,
Hayran ve aşık olup, geri döndü o günü.

Ebu Zer, neticeyi sorunca kardeşine,
Dedi: (Öyle bir zatın, rastlamadım eşine.

Emrediyor herkese, hep hayır ve iyilik.
Böyle yüce bir zatı, gördüm ben ömrümde ilk.)

Ebu Zer-i Gıfari, bu haber üzerine,
Biraz azık alarak, geldi Mekke şehrine.

Tek maksadı, görmekti Allah’ın Habibini.
Korkudan, hiç kimseye anlatmadı halini.

Resulü görmek için, bekledi uzun müddet.
Lakin nasib olmadı, akşam oldu nihayet.

Hazret-i Ali görüp, davet etti evine.
Yatıp, sabah olunca, Kâbe’ye geldi yine.

İkinci ve üçüncü günler de akşam vakti,
Yine hazret-i Ali evine davet etti.

Artık üçüncü gece sordu ki Ebu Zere:
(Nereden, ne maksatla teşrif ettin bu yere?)

Dedi: (Duydum, bu yerde var imiş bir Peygamber.
Geldim ki, kendisinden edineyim bir haber.)

Hazret-i Ali ona, dedi: (Bu, büyük nimet.
Ben Ona gidiyorum, sen de beni takip et.

Benim girdiğim eve, peşimden sen de gel gir.
Ve lakin sokaklarda müşrikler görebilir.

Böyle bir tehlikeyi sezer isem ben şayet,
Yere eğilir gibi yaparım bir işaret.

O zaman beni geçip, yürü eve girmeden.
Böylece kurtulursun öyle bir tehlikeden.)

O da, onu takiben yürüyüp girdi eve.
Ve böylece kavuştu Sevgili Peygambere.

(Esselamü aleyküm!) diyerek verdi selam.
Aldı bu selamını Resul aleyhisselam.

(Ne zamandır burdasın?) diye sual edince,
Dedi: (Buralardayım üç gündüz ve üç gece.)

Allah’ın Sevgilisi sonra da şöyle sordu:
(Peki, seni üç gündür kim yedirip doyurdu?)

Dedi: (Yemek yemedim, zemzem içtim sadece.
Bir açlık ve susuzluk hissetmedim zerrece.)

Peygamber Efendimiz buyurdular ki: (Zemzem,
Mübarek bir sudur ki, doyurur açları hem.)

Anlattı Ebu Zer’e sonra İslamiyet’i.
İman etti o hemen okuyup şehadeti.