Vakta ki kardeşleri, gelip Yusuf Nebi'ye,
Yalvarınca, (Az daha bize buğday ver) diye,

Yusuf aleyhisselam, onlara şefkatinden,
Kendisini tanıtmak arzu eyledi hemen.

Ve lakin bundan önce, onlara bir nasihat,
Olması kabilinden bir sual sordu bizzat.

Dedi ki: (Siz Yusuf'a yaptığınız o işten,
Tövbe edip, şu anda pişman mısınız cidden?

Siz beni, babamızdan ne için ayırdınız?
Ve niçin beni o gün bir kuyuya attınız?)

O, bunu sormak ile istemişti ki, o an,
İstiğfar eylesinler eski günahlarından.

Yoksa onun maksadı, bunu hatırlatarak,
Değildi hiç onları ayıplayıp kınamak.

Yusuf aleyhisselam, o gün kardeşlerine,
Bu gibi sualleri sorması üzerine,

Bir şaşkınlık içine düştü hepsi büsbütün.
Şüpheyle sordular ki: (Yoksa sen Yusuf müsün?)

Bünyamin de yanında duruyordu o ara.
Tanıttı kendisini en nihayet onlara.

Buyurdu: (Ben Yusuf'um, bu dahi Bünyamin'dir.
Bize bu nimetleri ihsan eden Rabbimdir.

Bizi, birbirimize kavuşturmakla şu an,
Eyledi Hak teâlâ bize büyük bir ihsan.)

Onlar vakıf olunca işin hakikatine,
Hayretle bakıştılar hemen birbirlerine.

Önce Yusuf Nebi'yi meth-ü sena ettiler.
Sonra hatalarını itiraf eylediler.

Dediler ki: (Biz sana yaptığımız o işten,
Günahkâr olduk ama, pişmanız şimdi içten.)

İtiraf eyleyince onlar bu işlerini,
Affeyledi o dahi hemen kardeşlerini.

Buyurdu: (Bundan sonra, bu işleri sayarak,
Size bir ayıplama yoktur ve olmayacak.

Allah, günahınızı eder af ve mağfiret.
O, merhametlilerin en büyüğüdür elbet.)

Affedildiklerini müjdeleyip onlara,
Mahzun gönüllerini ferahlattı o ara.

O gün kardeşlerini, Yusuf aleyhisselam,
Affederek, onlara yaptı çok izzet, ikram.

Kardeşleri, onun bu ikramını görünce,
Ezilip, kendisine dediler ki hemence:

(Bize, çok ikramlarda bulundunuz her zaman.
Ama biz çok mahcubuz o yaptıklarımızdan.)

Cevaben buyurdu ki: (Beni, şimdiye kadar,
Az dirheme satılmış köle bildi insanlar.

Şimdi ben şeref buldum sizlerin sayesinde.
Ve yükseldi mertebem, insanların nezdinde.

Çünkü öğrendiler ki, kardeşiyim sizlerin.
Ve oğullarındanım hem Yakub Peygamberin.

İnsanlar, sayenizde bunları öğrendiler.
Ve ben, nazarlarında şimdi oldum muteber.)

Kendisine zulmeden kardeşlerine, o gün,
Böyleydi davranışı o hazret-i Yusuf’ün.