O Server, Medine’ye teşrif ettiklerinde,
Kaldılar Halid bin Zeyd Ensari’nin evinde.

Eve teşrif edince o Hüdâ’nın Habibi,
Bir neşeye gark oldu bu talihli sahabi.

Artık o, geceleri kılıcını alarak,
Muhafızlık yapardı, etrafı kollayarak.

İki katlı bir evdi onların haneleri.
Alt katı tercih etti Allah’ın Peygamberi.

Lakin hazret-i Halid, değildi hiç müsterih.
Ki, niçin Resulullah alt katı etti tercih?

En son dayanamayıp, geldi huzurlarına.
Dedi ki: (Anam babam, feda olsun yoluna.

Sizin aşağı katta ikamet etmenize,
Gönlümüz razı değil, ağır gelir bu bize.

Ne olur, bir üst kata, siz teşrif buyurunuz.
Biz aşağı inelim, böyle rahat oluruz.)

Buyurdu ki: (Ya Halid, bundan olma muzdarip.
Bizim altta olmamız, daha uygun, münasip.

Zira ziyaretçiler gelir beni görmeye.
Burası daha iyi onlarla görüşmeye.)

Hazret-i Halid der ki: (Peygamber efendimiz,
Böyle arzu edince, razı olduk buna biz.

Bir testimiz vardı ki, kırıldı düşüp birden.
İçindeki dolu su, yere aktı kâmilen.

Sular, aşağıya da sızar ve akar diye,
Biz, hanımla bir hayli kapıldık endişeye.

Yok idi o zamanlar, pek maddi varlığımız.
Tek yorganımız vardı her gün kullandığımız.

Bastırdık hemen onu suların üzerine.
Ki, bir zarar vermesin, Allah’ın Resulüne.

Biz evde yürürdük ki, gayet yavaş olarak,
Bu yüzden dökülmesin aşağı toz ve toprak.)

Ve yine Ebu Eyyub anlatır ki: Bir kere,
Yemek götürmüş idim, hazret-i Peygambere.

İki kişilik idi götürdüğüm o yemek.
Zira Resulullahla, Ebu Bekir vardı tek.

Bana buyurdular ki: (Haber ver Sahabeye.
Ensardan otuz kişi gelsin yemek yemeğe.)

Ben şöyle düşünerek durakladım o ara:
Getirdiğim bu yemek yeter mi ki onlara?

Düşüncemi anlayıp, buyurdu ki: (Ya Halid!
Ensardan otuz kişi davet eyle, haydi git.)

(Peki ya Resulallah!) diyerek o Servere,
Gittim ve otuz kişi davet ettim yemeğe.

Onar onar oturup, bol bol yiyip doydular.
Yemekte bir azalma olmadı zerre kadar.

Sonra buyurdular ki: (Ya Halid, git de yine.
Altmış kişi davet et, yemek ziyafetine.)

Çağırdım, hepsi geldi, yediler o yemeği.
O altmış kişinin de doydular hepsi iyi.

Sonra üçüncü defa buyurdu ki o Server:
(Ya Halid, doksan kişi davet eyle bu sefer.)

Davet ettim, geldiler, yediler o yemekten.
O doksan kişinin de doydular hepsi hemen.

Misafirler gidince, yemeğe ettim nazar.
Gördüm ki, bir azalma olmamış zerre kadar.