İmam-ı Gazali’nin bazı kitaplarında,
Şu kıymetli bilgiler var ahiret hakkında:

İnsan öldükten sonra, bir hayat daha vardır.
O hayat sonsuz olup, ahiret hayatıdır.

Et ve kemik çürüyüp, olsa da toz ve toprak,
Sonra diriltecektir herkesi cenâb-ı Hak.

Her insan dirilince, kalkacak mezarından.
İşte kıyamet günü başlayacak o zaman.

Bu dünya hayatına hiç benzemez ahiret.
Hatta akıl ile de anlaşılmaz o elbet.

Ahirette olacak bütün işleri ise,
Yalnız Peygamberler ve Kitap vasıtasıyle,

Hak teâlâ haberdar etmiştir biz kulları.
Başka yolla anlamak, mümkün değil onları.

Bu yolda söz sahibi, yalnız Peygamberlerdir.
Onlara da melekle Hak teâlâ bildirir.

Haber verdiği için onlara cenâb-ı Hak,
Bildirdikleri şeyler, tam doğrudur muhakkak.

Birer amel defteri vardır ki her insanın,
Mahşer günü, herkese verilir bunlar yarın.

Salihlerin defteri, verilir sağ taraftan.
Kâfir ve fasıklara, gelir sol ve arkadan.

İyi kötü, az ve çok, gizli ve aşikâre,
Her amel, yazılmıştır tek be tek bu deftere.

Allah’ın dilediği her türlü gizli şeyler,
Meydana çıkacaktır mahşerde birer birer.

İnsan, cin ve meleğe, hatta Peygamberlere,
O gün sorulacaktır, mevkilerine göre.

Meleklere denir ki: (Yerde ve göklerde, siz,
Vazifelerinizi nasıl icra ettiniz?)

Ve sual edilir ki, Peygamberlere dahi:
(Nasıl tebliğ ettiniz siz emr-i ilahiyi?)

İnsan ve cinlere de sorulur ki: (Peki siz,
Bu dini hükümleri nasıl tatbik ettiniz?)

O gün bütün insanlar, melekler, şeytan ve cin,
Hatta cümle hayvanlar, toplanır hesap için.

O gün boynuzsuz koyun, hak ister boynuzludan.
Alır bütün hakkını zalimden mazlum olan.

Kimin, kimde bir hakkı var ise zerre kadar,
Huzur-u ilahide, hesaplaşıp alırlar.

Hem o gün kurulur ki, Mizan, yani terazi,
Tartılır büyük küçük, her taat ve measi.

Kimin ağır gelirse, sevabı günahından,
Cennete gönderilir, bu hesabın ardından.

Her kimin de günahı, gelirse eğer ağır,
Şefaat olunmazsa, Cehenneme atılır.

Sonra Sırat kurulur Cehennem üzerine.
Herkese emredilir, bundan geçmelerine.

Müminler kolay geçip, Cennete kavuşurlar.
Kâfirler Nar’a düşüp, azaba olur duçar.