Abdülehad Serhendi, büyük âlim, evliya.
Çok faideli oldu, ilmiyle insanlara.

Bu zat buyuruyor ki: (Her şeyden daha önce,
Dinimizi öğrenmek lazım gelir iyice.

Sonra da, ihlas ile onu tatbik etmektir.
Çok küçük olsa bile, günah işlememektir.

Nefsinin haram olan arzularını, şayet,
Kim terk eder, yapmazsa, bulur sonsuz saadet.

Bir dünya lezzeti ki, değilse haram, yasak,
Ona izin vermiştir kullara cenâb-ı Hak.

Onun için Müslüman, ehl-i sünnet üzere,
Bir iman ve itikat edinmeli ilk kere.

Sonra, öğrenmelidir ne ise farz ve haram.
Farzları eda edip, günahtan kaçmalı tam.

Zira günahkârlara, Rabbimiz eder gazap.
Tövbesiz ölürlerse, görürler acı azap.)

Bir gün de buyurdu ki: (Bir kulda edep, hayâ,
Var ise, o kavuşur Allahü teâlâya.

Bugün, gaflet içinde yaşayan nice insan,
Kendi Yaradanına ediyor günah, isyan.

Nefsine tâbi olup, günahlara dalanlar,
Cennet nimetlerinden mahrumdur yarın onlar.

Bunlar, bilmiyorlar mı Allah’ın gördüğünü?
Ne cevap verecekler ölünce, mahşer günü?

O sorgu sual günü, elbette ki olacak.
Herkesin amelleri, önüne konulacak.

Dünyada haramlardan kaçınarak büsbütün,
Cennete girenlere, müjdeler olsun o gün.

Dünyanın zevklerine hiç aldanmayanlara,
Ve Allah’tan korkarak, günahtan kaçanlara,

Çoluk çocuğunu da koruyorlarsa eğer,
Bunlara, ahirette verilir çok nimetler.)

Yine bir gün, bir gence buyurdu ki: (Evladım,
Nefsine aldanıp da, harama atma adım.

Allahü teâlâyı seviyorsa kim eğer,
Onun emirlerini severek ifa eder.

Yani farzları yapıp, kaçınır her günahtan.
Haramlar karşısında, hayâ eder Allah’tan.

Büyükler buyurur ki: (Bir kimse etse merak,
Ki, beni seviyor mu acaba cenâb-ı Hak?

Baksın, her gün yaptığı işlere, amellere.
Sevip sevmediğini, anlasın buna göre.)

Haram ve günahlarla uğraşıyorsa şayet,
Bilsin ki sevmiyordur, budur buna işaret.

Bir mümin de, İslam’a hizmet edemiyorsa,
Bilsin ki, günahları mani olur bilhassa.

Ağlayıp sızlasın ki: (Acaba ne günahım,
Var ki, nasip olmuyor bana bu, ey Allah’ım?)

Zira cenâb-ı Allah buyurur ki Kur’anda:
(İstiğfar ederseniz, yetişirim imdada.)