Abdülmecid Şirvani, o Resulün neslinden.
İstifade ederdi insanlar kendisinden.

O bir gün buyurdu ki: (Manasını Kur’anın,
Yalnız Peygamberimiz anlamıştır bihakkın.

Ve onu, zaman zaman, hadis-i şeriflerle,
Tam ve doğru olarak bildirmiştir bizlere.

Yani Resulullahtır tam hakiki müfessir.
Ve tefsir kitabı da, Onun hadisleridir.

İslam âlimlerimiz, çalışıp didinerek,
İstirahatlerini her gün feda ederek,

İşte bu hadisleri toplayıp bir araya,
Tefsir kitaplarını koymuşlardır ortaya.

Ancak, bu tefsirleri anlayabilmek için,
Otuz yıl, çalışması lazımdır bir kişinin.

(Yirmi ana ilim)le, bunlara bağlı olan,
(Seksen ilmi) öğrenmek lazımdır en azından.

Zira var ki bir kısım arabi kelimeler,
Her ilimde, ayrı bir manayı bildirirler.

Yani fıkıh ilminde, başka manaya gelir.
Tefsirde, daha başka manaya gelebilir.

Yine aynı kelime, aldığı bir edat'a,
Göre, başka manalar bildirebilir hatta.

Bu geniş ilimleri bilmeyen bir kişinin,
Tercümesi, tam doğru olamaz bunun için.

Çünkü tefsir, bir miktar arabi okumakla,
Olmaz hiç, çala kalem yazmakla, anlatmakla.

Tefsir, ehli olanın kalbine doğan (Nur)dur.
Tefsir kitapları da, onun anahtarıdır.

Tefsir ile ilgili (seksen ilmi) bilenler,
Tefsir kitaplarını okuyup birer birer,

Kur’anın manasını, iyi anlamışlardır.
Ve bu babta, binlerce kitaplar yazmışlardır.

Bunlar, ya arabidir, yahut da osmanlıca.
Bunları okumak da, ilim ister ayrıca.

Şimdi yeni yazılan var ki Türkçe tefsirler,
Okuyanı, yazanın fikrine esir eder.

Çünkü bu tefsirlerde, şahsi fikirler vardır.
Bu yüzden, fayda değil, zararlı olmaktadır.

Hele İslam düşmanı, münafık bir kişinin,
Kur’anın manasını gizlice bozmak için,

Yazdığı tercümeler, adeta bir zehirdir.
Okuyan genç zihinler, mutlaka zehirlenir.

Zaten İslamiyet’i öğrenebilmek için,
Tefsir okumasına lüzum yok bir kişinin.

Çünkü yanlış anlamak veyahut şüphe etmek,
İmanı giderir ki, çok dikkat etmek gerek.

İslam âlimlerinin kelam, fıkıh ve ahlak,
Hakkında yazdıkları kitapları alarak,

Okumakla, Kur’anın manası anlaşılır.
Çünkü bunlar, Kur’andan alınıp yazılmıştır.)