Abdülvehhab Buhari, bir Allah adamıdır.
Kalblere tesir eden nasihatleri vardır.

Bu zat buyuruyor ki: (İmanın çıkmasından,
Allahü teâlâya sığınmalıdır insan.

Ve sık sık La ilahe illallah söyleyerek,
İcab eder, imanı an be an yenilemek.

Günah işler için de, tövbe edip her sefer,
Allahü teâlâya yalvarmak icab eder.

Ehl-i sünnet üzere imanı olmayanın,
Yeri, belki ebedi Cehennem olur yarın.

Eğer inanıyorsak, ne güzel bir nimettir.
İmanla ölenlerin yeri, sonsuz Cennettir.

İman, Resulullahın, Allahü teâlâdan,
Getirip bildirdiği hükümlere, bittamam,

Kalb ile inanmak ve dille ikrar etmektir.
Yani bu imanını, dil ile söylemektir.

İmanın yeri kalbdir, yani kalbde bulunur.
İkrara mani varsa, söylememek affolur.

İman hasıl olması için de, hem İslam’ın,
Küfr saydığı şeylerden kaçmalıdır bihakkın.

İbadetler, imandan değilse de esasen,
Küfre girer, namazı bile bile terk eden.

Farzları, sünnetleri beğenmemek de yine,
Küfr olup, böyle yapan, düşer küfrün içine.

İmanı muhafaza etmek için, Müslüman,
Uyanık ve dikkatli olmalıdır her zaman.)