Abdülmecid Şirvani, büyük âlim ve veli.
Sözleri, herkes için olurdu faideli.

Bir gün (ölüm) hakkında kendisinden sordular.
Cevabında, onlara şunları buyurdular:

Peygamber efendimiz, hadis-i şerifinde,
Buyurdu: (Bir Müslüman vefat eylediğinde,

Yerde ve gökte olan sayısız çok melekler,
Onun için, çok tövbe ve istiğfar ederler.

Melekler, o ruh ile yükselirken göklere,
Bütün gök kapıları açılır birden bire.

Sonra, Rabbil izzete varır ve arz ederler:
(Filan kulun ruhunu getirdik şimdi) derler.

Hak teâlâ buyurur: (Götürün onu geri!
Gösterin vaad ettiğim sayısız nimetleri.)

Döndürürler kabrine bir anda kendisini.
Dağılan cemaatin, duyar ayak sesini.

Sonra, sual ederler ona Münker ve Nekir.
Bi iznillah hepsine, dosdoğru cevap verir.

O an, nurlu birini görüverir önünde.
Böyle güzel bir kişi görmemiştir ömründe.

Der ki: (Sen kimsin acep, çok sevdi ruhum seni.
Görmedim senden güzel, sevimli birisini.)

O der: (Senin yaptığın ihlaslı amellerim.
Geldim, sonsuz Cenneti sana müjdeleyeyim.)

O an kabri genişler bir harman yeri kadar.
Cennet kokularıyla bir anda kabri dolar.

Kabrine, bir pencere açılarak Cennetten,
Cennet yaygılarıyla döşenir içi hemen.

O der ki: (Ya ilahi, bu ne nimet, saadet,
Cennete girmem için, çabuk kopsa kıyamet.)

Ölen, kâfir biriyse, yer ve gökte melekler,
O ruhtan iğrenir ve ona lanet ederler.

Cümle gök kapıları, kapanırlar yüzüne.
Ve razı olmazlar ki, yükselsin gökyüzüne.

Hak teâlâ buyurur: (Onu geri çevirin!
Ona da, vaad ettiğim azabı müjdeleyin.)

Döndürürler kabrine bir anda kendisini.
Dağılan cemaatin duyar ayak sesini.

Münker ile Nekire veremez doğru cevap.
Onlar dahi derler ki: (Hak oldu sana azap.)

O anda pis kokulu, çok çirkin biri gelir.
O, onu görür görmez, feci halde iğrenir.

Der ki: (Sen nerden çıktın ve dikildin önümde?
Görmedim senden çirkin bir kişi ben ömrümde.)

O der: (Senin, dünyada yaptığın amellerim.
Geldim, sonsuz azabı sana müjdeleyeyim.

Sen, iman etmemiştin bu dünyada Allah’a.
Ve Ondan hiç korkmadan, dalardın her günaha.)

Sonra da, azap ile vazifeli bir melek,
Azap eder o kula, kıyamet gününe dek.)