Pir Ali Aksarayi, çok mübarek bir kişi.
İnsanları gafletten uyarmaktı sırf işi.

O bir gün buyurdu ki: (Yaşamayın gafletle.
Zira ani geliyor ecel umumiyetle.

Bilhassa (Kul hakkı)na edin ki çok riayet,
Mahşerde, hak altından kurtuluş zordur gayet.

Mesela haram olsa, elbisenin düğmesi,
O namazın, insana olmaz bir faidesi.

Üstümüzde kul hakkı, olsa da yarım akçe,
Cennete giremeyiz, onu ödemedikçe.

Kul hakkını, dünyada, kolaydır eda etmek.
Ve lakin ahirette, çok çetindir ödemek.

Zira o gün, geçmiyor dünyadaki paralar.
Sevap ve günah ile ödenecek bu haklar.

Yani sevabı varsa, gider alacaklıya.
Yoksa, onun günahı yükletilir borçluya.

Bunun için dünyada, her kişi helallaşsın.
Asla mahşer gününe, borç alacak kalmasın.

Haklı olsanız bile, siz yine dileyin af.
Belli olmaz, belki de haklıdır karşı taraf.

Zira mahşer yerinde, nice alacaklılar,
Hesapları ters dönüp, sonunda borçlu çıkar.)

Dediler ki: (Efendim, izah buyurduğunuz,
Kul hakları, nelerden ibarettir bahusus?)

Cevaben buyurdu ki: (Kul hakkı denilince,
Hatıra, maddi haklar gelirse de ilk önce,

Bunlardan daha mühim haklar da var muhakkak.
Mesela kul hakkıdır, kalb kırmak, gönül yıkmak.

Hatta insan, Kâbe’yi yıksa da yetmiş defa,
Kalb kırmanın yanında hafif kalır bu daha.

İnsanın, kimler ile varsa çok alakası,
Onlarla icab eder, sık sık helallaşması.

Mesela sıra ile, zevcemiz, çocuğumuz,
Hısım akraba ile, arkadaş ve komşumuz.

Hepsinin, ayrı ayrı üstümüzde hakkı var.
Bunların içinde de, en mühimi, hanımlar.

Eğer ki hanımını incitirse bir kişi,
Helallık almadıkça, mahşerde zordur işi.

Her gün evden çıkarken, helallaşmak gerekir.
Zira ölebiliriz, eceller ani gelir.)

Dediler ki: (Efendim, Allah katında bir kul,
Hangi vasıflarıyla olur iyi ve makbul?)

Buyurdu: (Mahir olsa bir kişi mesleğinde,
Sırf bununla, bir kıymet kazanmaz Hak indinde.

Zeki ve kurnaz olmak, makam, mevki, müdürlük,
İndallah, o insana sağlamaz bir üstünlük.

Kim fazla korkuyorsa Allahü teâlâdan,
Odur Allah indinde kıymeti fazla olan.

Kim kazanmak isterse, Hak indinde itibar,
Takvaya sarılsın ki, Rabbimiz buna bakar.)