Alaaddin Halveti, Allah adamlarından.
Saçtı sohbetleriyle devamlı ilim, irfan.

Her hali, insanlara olurdu ibret ve ders.
Hep güler yüzlü idi, severdi onu herkes.

Her nerede bir vaaz etse idi o halka,
Günah işlememekten, bahsederdi mutlaka.

Bir gün de buyurdu ki: (Ey insan, aman sakın!
Hiç günah işleme ki, yanarsın sonra yarın.

Günah işleyeceksen, sok elini ateşe.
Dayanabiliyorsan, o zaman günah işle.

Yok dayanamıyorsan, yapma o günah işi.
Zira çok şiddetlidir Cehennemin ateşi.

Öyleyse ey insanlar, rastgele yaşamayın.
İslam âlimlerinden birini örnek alın.

Her devirde, muhakkak vardır böyle birisi.
O zata tâbi olup, kurtarın kendinizi.

İnsanlar arasında, böyle yüksek veliler,
Otların arasında, sanki (gül) gibidirler.

Lakin unutmayın ki kardeşlerim şunu da,
Yüzlerce (diken) vardır, her bir gül ağacında.

Zira bu iş böyledir, gül, olmaz hiç dikensiz.
Lakin gül zannetmeyin kendinizi hemen siz.

Gül kokar, diken batar, olur mu ikisi bir?
Hatta en büyük diken, kendini gül bilendir.

Bir mümin kardeşini, üzdün ise bir işte,
Elbetteki dikensin ve ona battın işte.

Sen, istediğin kadar gülüm de, kim inanır?
Diken gibi, herkesi edersin mutazarrır.

Hakiki bir Müslüman, şudur ki ey insanlar!
Elinden ve dilinden, kimseye gelmez zarar.

Yumuşak bir halıya benzer ki bir Müslüman,
Üzerinde gezenler, incinmez asla ondan.

Korkmadan, çekinmeden yanına varır herkes.
Çünkü hep bilirler ki, ondan hiç zarar gelmez.

O, kendini herkesten aşağı, kötü bilir.
Aynaya baktığında, kendisinden iğrenir.

Değil ki bir müminden uyuz köpekten hatta,
Bile o, kendisini üstün görmez hayatta.

Bir karıncayı bile incitmekten çekinir.
Bilir ki hayvan hakkı, kul hakkından çetindir.

Hiç bir icraatını, iyi görmez o zinhar.
İbadet yapsa bile, eder tövbe istiğfar.

İyi işlerine de, bulur bir hata, kusur.
Çünkü o, ancak böyle bulur rahat ve huzur.

Dine hizmet etse de, kendinden bilmez asla.
Emredilen işleri, icra eder ihlasla.

Hizmeti çok olsa da, yine boynu büküktür.
Elimden çıkar diye, endişesi büyüktür.

Bunun için, Rabbine yalvarır ki her daim:
(Ya Rabbi, bu hizmeti elimden alma benim.)