İmam-ı Rabbani’nin Mektubat kitabında,
Şöyle buyuruluyor namaz kılmak hakkında:

(Hak teâlâ, kullara, çok merhamet etmiştir.
Bütün emirlerinde kolaylık göstermiştir.

Şöyle ki, biz kullara, bir yirmidört saatte,
Onyedi rekat namaz emretmiştir sadece.

Bu onyedi rekatın kılınması da zaten,
Bir saatlik bir zaman bile tutmaz esasen.

Bunları kılarken de, en kolay ve kısa bir,
Sure okumayı da kabul eylemektedir.

Ayakta kılamayan, kılar hem oturarak.
Buna da gücü yoksa, kılabilir yatarak.

Rüku ve secdeleri yapamayan müminler,
İma ve işaretle eda edebilirler.

Hem abdest almak için, su zarar verir ise,
Toprak ile teyemmüm edebilir o kimse.)

Yine bir mektubunda buyuruyor ki bu zat:
(Allah’a hamd ederim, Resulüne salevat.

Bil ki namaz, İslam’ın, beş şartından biridir.
Bu, bütün taatleri kendinde cem etmiştir.

Bu hususiyetinden dolayı namaz kılmak,
İslam’ı temsil eder olmuştur tek olarak.

Hem Rabbin sevgisine kavuşturacak olan,
İşlerin birincisi, namazdır yine şu an.

Sonra namaz hakkında, o Server-i kâinat,
Buyurmuştur: (Müminin miracıdır bu taat.)

Yani namaz, insanı, dünyadan ahirete,
Yükselten bir merdiven gibidir hakikatte.

İnsan, sanki namazda, Rabbi ile konuşur.
Dünya ve ahirette saadete kavuşur.

Bir hadis-i şerifte buyurdu ki o Server:
(Cennette, müminlere vardır ki öyle köşkler,

Dıştan içi, içten de dışarı seyredilir.
Bunlar, gece namazı kılanlara verilir.)

Adem Nebi’den beri her dinde vardı namaz.
Herbiri toplanarak, kılındı bizlere farz.

Peygamber efendimiz, şöyle buyurmuşlardır:
(Dininizin başı ve esası, bu namazdır.

Nasıl ki bu dünyada, başsız insan olamaz,
Namaz olmayınca da, din olmaz, İslam olmaz.)

Kim vazife bilmezse namazı hakikaten,
Nasibi yok demektir onun İslamiyet’ten.

Mümin ile kâfiri ayıran fark, namazdır.
Namaz kılmak, Allah’ın emridir, yani farzdır.

Yani Müslüman kılar, kâfirler kılmaz namaz.
Münafığa gelince, onun pek belli olmaz.

Beş vakit namazını kılmayanlar, elbette,
Kızgın bulacaklardır Allah’ı ahirette.)