Emir Hüsrev Dehlevi, hal ehli bir veli zat.
Tesirli sözleriyle, ederdi çok nasihat.

Bu zat buyuruyor ki: (Kul, Rabbine ihlasla,
Yalvarırsa, her şerden kurtarır onu Mevla.

Kim kulları bırakıp, Rabbinden etse talep,
Onu, her sıkıntıdan halas eder Rabbi hep.

Zira buyuruyor ki temasla Allah buna:
(Kâfidir elbette ki Hak teâlâ kuluna.)

Ubeydullah Ahrar’ın, vardı bir talebesi.
Çoktu bu üstadına muhabbeti, sevgisi.

Bu genç, bir gün dergahtan dönüyorken evine,
Aniden bir düşmanı çıkıverdi önüne.

Tam öldürmek isterken, dedi ki: (Biraz dur da,
İki rekat bir namaz kılayım ben burada.)

O müsaade edince, hemence kıldı namaz.
Sonra da el kaldırıp, Rabbine etti niyaz.

Dedi ki: (Senden başka kimsem yok ya ilahi!
Yine sen kurtarırsın kulunu bundan dahi.)

O anda, yalın kılıç biri geldi yanına.
O zalimi öldürüp, dedi ki sonra ona:

(Ben, yedinci kat gökte bulunan bir meleğim.
Rabbimin emri ile, sana yardıma geldim.

Duydum senin sesini, bulunduğum mekanda.
Emir alıp, yetiştim imdadına bir anda.)

Bir gün de buyurdu ki: (Bizler, kuluz nihayet.
İhlasla yapmalıyız Rabbe kulluk, ibadet.

İbadetler içinde, namaz, başın tacıdır.
O, kalblerin süruru, müminin miracıdır.

Hatta namaz hakkında buyurdu ki o Server:
(En çok, secdede olan kulunu Allah sever. )

Onun için, beş vakit namazını, bir kimse,
Cemaatle kılmaya eğer devam ederse,

İyilerle haşr olur o kimse mahşer günü.
Ve geçer şimşek gibi, o Sırat köprüsünü.

Dertlerden, belalardan muhafaza olunur.
Ve bin şehid sevabı, o kula ihsan olur.)

Bir gün de buyurdu ki: (Namaz, büyük ibadet.
Onu hakkıyla kılan, zevk alır ondan elbet.

Namazda hasıl olan manevi lezzet ve tat,
Hariçteki hallerden üstündür, hem de kat kat.

Namazları, zevk ile kılmaya çalışınız.
Evvel vaktinde kılıp, sona bırakmayınız.

Tadil-i erkana da ederek tam riayet,
Cemaatle kılmaya ediniz hem de gayret.

Hadiste buyuruldu: (Her namaz esnasında,
Kalkar bütün perdeler Rab’la kul arasında.)

Mümin, her emredilen işleri yapmalıdır.
Emirlerin içinde en mühimmi namazdır.

Mümin için, bir günde, beş vakit namaz kılmak,
Kulluk görevidir ki, kılmalıdır muhakkak.)