Tebe-i tabiinden Evzai hazretleri,
Devrinin teki olup, üstün idi halleri.

İsmi, Abdurrahman bin Amr'dır ki bu Velinin,
Herkes "Evzai" diye bilirdi Onu lâkin.

Bir gün halife Cafer, geldi ziyaretine.
Nasihat etmesini rica etti kendine.

Buyurdu ki: Ey Cafer, Cibril aleyhisselam,
Resulün huzuruna geldiğinde bir zaman,

Peygamber efendimiz, buyurdu ki Cibril'e:
(Ey Cibril, bana biraz Cehennemden bahseyle.)

Dedi: (Ya Resulallah, emretti cenâb-ı Hak.
Cehennem, tam bin sene yandı korkunç olarak.

Öyle bir hal aldı ki ey Allah'ın Habibi!
İçi oldu tamamen kıpkırmızı, nar gibi.

Bir daha emreyledi ateşe Hak teâlâ.
Bin sene daha yandı, hem de bila fasıla.

Bundan sonra, daha da şiddetlendi ateşi.
Bu sefer kırmızıdan, sarıya döndü içi.

Ve yine Cehenneme emretti cenâb-ı Hak:
Bin sene daha yandı, fasılasız olarak.

Böylece üçbin sene yandı ya Resulallah!
Çok korkunç bir hal aldı, içi oldu simsiyah.

Cehennemin içinden, alınsa bir elbise,
Dünyada olanlara, uzaktan gösterilse,

Onun çirkinliğinden ve fena kokusundan,
Anında ölürlerdi, dünyadaki her insan.

Ya Resulallah, şayet Cehennemdekilere,
İçirilen o iğrenç kaynar sudan, bir zerre,

Dünyadaki sulara damlatılsaydı eğer,
Ondan içen kimseler, ölürdü birer birer.

Ve eğer Cehennemde, bu dünyadan bir kimse,
Biraz yanıp, tekrardan dünyaya getirilse,

Onun iğrenç halinden ve fena kokusundan,
Ölürdü bu dünyada onu gören her insan.)

Evzai hazretleri devam etti: (Ey Cafer!
Bunları işitince ağlamıştır Peygamber.

Bu şiddetli Cehennem, şimdi vardır ve lakin,
Bir tedarikin var mı, bundan kurtulmak için?

Kim ibadet ederse, bulur izzet ve şeref.
Ve kim günah işlerse, zelil olur maalesef.

Ey Cafer, kul dünyada, her amelinden bizzat,
Hesaba çekilecek, gün gün ve saat saat.

O, amel defterini görünce satır satır,
Yaptığı günahlardan, mahcub olur, utanır.

Öyle çok üzülür ki, pişman olur bin kere.
Lakin yoktur faydası, olan olmuş bir kere.

Ey Cafer, ölümü de unutma hiç bir zaman.
Zira isyan edemez, ölümü hatırlayan.

Bir insan bilirse ki, söylediği her sözün,
Mahşerde, hesabını Rabbine verir bir gün,

Az konuşur o kişi, susmayı tercih eder.
Zira (Susan kurtuldu) buyurmuştur Peygamber.

Az söyler, çok iş yapar kâmil olan Müslüman.
Münafık, çok konuşur, az iş yapar her zaman.)