İsmi Beka bin Batu, Irak’ta yetişmiştir.
Binyüzellisekiz’de, orda vefat etmiştir.

Seyyid Abdülkadir-i Geylani hazretleri,
Bu zatı çok sever ve methederdi ekseri.

O, bir gün buyurdu ki: (Manevi üstünlükler,
Her veliye, ölçülü olmuştur hep müyesser.

Beka bin Batu ise, bunlardan müstesnadır.
Onun nimetlerine, yoktur ölçü ve sınır.)

Bu zat, bir gün sahile inmiş, dinleniyordu.
O sırada uzaktan, bir gemi geçiyordu.

Bazısı içki içip ve naralar atarak,
Rahatsız ederlerdi herkesi böyle nahak.

Beka bin Batu ise, uzaktan firasetle,
Buna vakıf oldu ve kederlendi gayetle.

Denizin kıyısından, seslendi ki: (Ey kaptan!
Sustur şu insanları, korkmaz mısın Allah’tan?)

Beka hazretlerinin sesini, cenâb-ı Hak,
İşittirdi kaptana, olsa da hayli uzak.

Lakin o edepsizler, yine devam edince,
Allah dostu bu veli gadaplandı bir nice.

Buyurdu ki: (Ey deniz, izni ile Allah’ın,
İçine al hepsini, şu asi insanların!)

Yükselmeğe başladı o an deniz suları.
Birden ölüm korkusu sardı o insanları.

Dalgalardan, o gemi, yüz tutunca batmaya,
Başladı o insanlar, feryad-ü figanlara.

Lakin hazret-i Beka, etti yine merhamet.
Onların bu haline, acıdı yine gayet.

Denizden yürüyerek, o geminin yanına,
Gidince, o insanlar, hayretle baktı ona.

Hatalarını bilip, hepsi tövbe ettiler.
Beka hazretlerinden, çok özür dilediler.

O ise, su üstünde kılarak önce namaz,
Kurtulmaları için, eyledi dua, niyaz.

Dedi: (Pişman oldular bu kullar ya ilahi!
Onları, boğulmaktan halas eyle sen dahi.)

Dua bitmemişti ki, dalga durdu aniden.
Gemideki insanlar, kurtuldular ölümden.

Az önce, içki içip nara atarken hepsi,
Oldular bu velinin halis bir talebesi.

Bir günkü sohbetinde buyurdu: (Ey insanlar!
Kalbden dünya sevgisi, ancak sohbetle çıkar.

Yani kim, bu sevgiyi etmişse kalbden ihraç,
O zatın sohbetidir bu derde asıl ilaç.

Onların bir sohbeti, kalb derdine devadır.
Onların sözlerinde, Rabbani tesir vardır.

O zatlardan birine, rastlarsa biri eğer,
Kalbine girmek için, göstersin türlü hüner.

Çünkü o büyük zatlar, dostudurlar Allah’ın.
Onlar sevilmedikçe, kurtuluş zordur yarın.

Kimin ki, yeri vardır, o zatların kalbinde,
Kurtulur Cehennemden, ahiret âleminde.)

Bu büyük evliyanın hürmetine ilahi!
Onların sevgisini, ihsan et bize dahi.