Âlimler buyurur ki: (İman, bir muma benzer.
Ameller, etrafında bir fener gibidirler.

Nasıl çabuk sönerse, mum, feneri olmadan,
İman da, gidebilir ibadet yapılmadan.

(Din), Allah tarafından gönderilen bir yoldur.
Ebedi saadeti sağlayan, yalnız odur.

Din diye, insanların uydurduğu ne varsa,
Hepsi de dinsizlik ve kâfirliktir bilhassa.

Hak teâlâ, kullara, bin sene ara ile,
Yeni din göndermiştir bir peygamberi ile

Adem Nebiden beri, Allah’ın gönderdiği,
Bu (Resul)ler, kullara yaptılar bu tebliği.

Her yüz senede ise, bir (Nebi) göndermiştir.
Onlarla da, dinleri takviye eylemiştir.

Her kim iman edip de, yapacağı her işi,
İslam’a uydurursa, (Müslüman)dır o kişi.

Kim de, İslamiyet’i, nefsani arzulara,
Uydurmak ister ise, (kâfir) denir onlara.

Her din, kendinden önce her ne ki din gelmiştir,
Onları nesh eylemiş, yani değiştirmiştir.

Bizim dinimiz ise, kendinden önce gelen,
Dinleri, kendisinde toplamıştır kâmilen.

Hiç değişmeyecektir kıyamet gününe dek.
Hak teâlâ, bu dinden razıdır şimdi bir tek.

Bu dinin emrettiği farzları yapanlara,
Ve Allah’tan korkarak, haramdan kaçanlara,

Rabbimiz, ahirette iyilik verecektir.
Yani bu Müslümanlar, kazanır sevap, ecir.

Her kim farzı yapmayıp, haram etse irtikab,
Onlara, ahirette vardır acı bir azap.

İmanı olmayanın, farzları kabul olmaz.
Yani ibadetlerden, hiç sevap kazanamaz.

Farzları yapmayan da, sünneti yapsa eğer,
Hak teâlâ indinde olmaz yine muteber.

Mubahlar, iyi niyet, güzel düşünce ile,
İşlendiği takdirde, sevap alır o kimse.

Eğer kötü niyetle işlenirse bir mubah,
Hak teâlâ indinde, olur hata ve günah.

Farz yaparken, arada, kötü niyet olsa az,
Borç ödenir ise de, hiç sevap kazanılmaz.

Haram işleyenlerin, sünnetleri, farzları,
Sahih olur ise de, olmaz hiç sevapları.

Haramlar, mubah olmaz asla iyi niyetle.
Özürsüz işlenirse, günah olur elbette.

Kim haram işlemezse sırf Allah’tan korkarak,
Ona, çok sevap ecir bahşeder cenâb-ı Hak.

Lakin başka sebeple eder ise ictinab,
Sırf günahtan kurtulup, kazanamaz hiç sevap.

Haram işleyen biri, dese ki: (Kalbim temiz.
Sen benim kalbime bak, kalbe bakar Rabbimiz.)

Onun böyle demesi, boştur, faidesizdir.
Hatta Müslümanlıkla istihza eylemektir

Zira bir Müslümanın kalbinin temizliği,
İslam’a uymasıyla anlaşılır tabii.