Abdülhakim Efendi, Bayezid camiinde,
Nasihat ediyordu, hem de Hac mevsiminde.

O mübarek yerleri, Kâbe, Mina, Arafat,
Anlatırken, zevk ile dinliyordu cemaat.

Buyurdu: (Ey insanlar, şimdi Hac mevsimidir.
Yüzbinlerce Müslüman, şimdi bu yerlerdedir.

Tahmin ediyorum ki, şu anda, hepinizin,
Kalbleri yanıyordur Beytullah aşkı için.

Öyleyse şimdi biraz, yumun gözlerinizi.
O mukaddes yerlerde, düşünün kendinizi.)

O böyle buyurunca, camideki cemaat,
Herbiri, gözlerini kapadılar o saat.

Onlardan herbirisi yumunca gözlerini,
O mübarek yerlerde gördü kendilerini.

Kimi, sa’y yapıyordu Safa ile Merve’de,
Vakfeye durmuş idi kimi Müzdelife’de.

Kimisi, Beytullah’ta hem tavaf yapıyordu.
Kimisi de, Mina’da şeytanı taşlıyordu.

Herbiri, bir aşk ile, bu mübarek yerleri,
Gezerek yapıyordu bütün vazifeleri.

Birazdan gözlerini açınca o cemaat,
Gördüler ki, camide otururlar o saat.

Abdülhakim Efendi, torunu Behik Bey’e,
Sormuştu: (Büyüyünce ne olacaksın?) diye.

O dahi cevabında dedi ki: (Dedeciğim!
En çok kaptan olmaktır şu andaki tercihim.)

Buyurdu: (Sen olursun, iyi muhasebeci.
Erkek, akşam olunca, erken eve gelmeli.)

Aradan yıllar geçti o günden itibaren.
Behik, muhasebeci olmuştu hakikaten.

Bir Hüseyin Efendi vardı Eyüp Sultan’da.
Kendisi Kadiri’de şeyh idi zamanında.

Vakta ki ziyarete gidince bu veliye,
Ona hizmetçiliği, tercih etti şeyhliğe.

Bu Hüseyin Efendi, yalnız ve fakir idi.
Dostları yardım eder, onunla geçinirdi.

Bir piyango bileti alarak bir gün bu zat,
Gizlice cüzdanına sakladı onu bizzat.

Kimseye söylemedi bu işi yaptığını.
Çünkü herkes bilirdi, caiz olmadığını.

Düşündü ki: Bu bilet, kumardır gerçi, ama,
Belki bir ruhsat vardır, yalnız odun almama.

Eğer para çıkarsa, alacağım sırf odun,
İnşallah bu kadarcık mahzuru olmaz bunun.

Ya Rabbi, bu hususta söz veriyorum sana,
Sırf odun alacağım, sarf etmem başkasına.

Bunu, sen biliyorsun, bilmiyor başka biri,
Özrümü kabul edip, af eyle bu fakiri.

O gün bilet cebinde, Efendi’nin yanına,
Gidince, o büyük zat buyurdular ki ona:

(Ya Hüseyin Efendi, piyango biletiyle,
Almak caiz değildir, sadece odun bile.)

Çıkınca, yırtıp attı piyango biletini.
Daha iyi anladı onun faziletini.