Şefkat ve merhamette, yok idi bir emsali.
Gönül alma babında, olmazdı hiç ihmali.

Eczacı Fatih Bey’in babası etti vefat.
Yalnız kaldı annesi hanesinde o saat.

Gerçi kadıncağızın, vardı iki evladı.
Ve ikinci oğlunun, Metin’di hem de adı.

Fatih Bey, yapıyordu yedek subay askerlik.
Metin’se, yurt dışına gitmişti o sene ilk.

Bir gün bana dedi ki: (O dertli kadıncağız,
Kim bilir ne yapıyor evinde yapayalnız.

Ne kadar üzüntülü, kederlidir o hanım.
Ziyaretine gidip, duasını alalım.)

İkimiz beraberce, vardık ziyaretine.
Caliyet-ül ekdarı okudu kendisine.

Öyle çok sevindi ki buna o dertli hatun,
Belki de en sevinçli günü oldu bu onun.

Yine bu zat, camide, belli gün ve saatte,
Bulunurdu bir müddet hem vaaz-ü nasihatte.

Olsa da yağmur yağış, fırtına, tipi ayaz,
Yine hiç aksatmazdı bu dersleri kış ve yaz.

Bilirdi çünkü bunu, en mukaddes vazife.
Bu yolda tüketmişti ömrünü seve seve.

Tek kişi olsa bile kendisini dinleyen,
Yine aynı şevk ile yapardı dersi aynen.

Bir gün, yine vaaz için evden çıkıyordu ki,
Vardı o gün şiddetli fırtına, kar ve tipi.

Evinden dediler ki: (Dışarda çok soğuk var.
Sırf bugün gitmeseniz, herhalde olmaz zarar.)

Buyurdu ki: (Katiyen, soğuk olduğu için
Hiç gitmemek olur mu, vebali var bu işin.)

Hiç değer vermiyordu dünya mal-ü mülküne.
Şu beyti çok duyardım kendisinden ben yine:

(Mal-ü mülke olma mağrur, deme var mı ben gibi?
Bir muhalif yel eser, savurur harman gibi.)

Bir terzisi var idi Habil Efendi diye.
Elbise diktirmişti bir defa bu terziye.

Terzi dedi: (Efendim, güle güle giyinin.)
O, son elbisesiymiş meğerse bu velinin.

Buyurdu ki: (Bakalım, bu elbiseyi giymek,
Ne kadar nasib olur, ömrümüz kalmadı pek.)

Ben dahi yanındaydım, işittim bunu bizzat.
Ondan sonra çok zaman geçmeden etti vefat.

Vefat ettiği günün bir hafta evvelinden,
Bir banyo almasını söylediler evinden.

Buyurdu ki: (Banyoya lüzum yoktur bu sefer.
Çünkü beni, yakında gasleder Ali Sezer.)

Vardı ki Ali Sezer diye bir talebesi,
En çok onun olmuştu Ondan istifadesi.

Bu sözü üzerinden, bir hafta geçti zaman.
Ahmet Mekki Efendi, göç etti bu dünyadan.