Bişr-i Hafi kendisi anlatır ki şöylece:
Hazret-i Peygamberi rüyada gördüm gece.

Buyurdu ki: (Ey Bişr, bilir misin ki şu an,
Ne için verdi Allah, sana böyle şeref, şan?)

(Bilmiyorum) deyince, buyurdu ki: (Ey Bişr!
Bil ki, seni üç şeyle böyle çok yüceltmiştir.

Dinin emirlerine ediyorsun riayet.
Evliyaya hizmette, edersin sa'y-ü gayret.

Âlimi, eshabımı, çok fazla seviyorsun.
Ve din kardeşlerine nasihat ediyorsun.)

Ve yine anlatır ki: Gençliğimde bir sene,
Gitmiştim bir iş için Abadan ülkesine.

Görmüştüm ki orada, cüzzamlı, kör birini,
Karıncalar üşüşmüş, yerlerdi bedenini.

Başını, kucağıma aldım ona acıyıp.
Bekledim ki, konuşsun benim ile ayılıp.

Kendine geldiğinde, etti ki şöyle kelam:
(Rabbimle aramıza, kimdir bu giren adam?

Parça parça olup da, dökülse bir bir etim,
Yine Rabbime karşı, azalmaz muhabbetim.

Zira o Sevgili’den gelen de, sevgilidir.
O, çok sevdiklerine böyle bela gönderir.)

Biri, Bişr-i Hafi’nin gelerek huzuruna,
Dedi ki: (Bir nasihat ediniz lütfen bana.)

Buyurdu ki: (Evladım, şöhretten eyle hazer.
Daima helal yiyip, yeme hiç haram şeyler.)

Bir gün Bişr-i Hafi’yi gördü ki bir Müslüman,
Soğukta ince giymiş, titriyordu o zaman.

Dedi ki: (Ey efendim, soğukken hava nice,
Siz niçin buna rağmen giydiniz böyle ince?)

Buyurdu: (Fakirlerin halini hatırladım.
Param yok ki, onlara edeyim maddi yardım.

Onların halleriyle hallenmek istedim de,
Bu yüzden ince giydim, bu, değildir elimde.)

Bir gün de Bişr-i Hafi geçerken kabristandan,
Baktı, bir şey paylaşır mevtalar tam o zaman.

Durdu ve merak ile dedi ki: (Ya ilahi!
Onlar neyi paylaşır, ayan et bana dahi.)

Kulağına, gaibten ses geldi ki o ara:
(Merak ettiğin şeyi, sen sual et onlara.)

Sorunca, dediler ki: (Üç gün önce, bir kişi,
Bir fatiha okuyup, hediye eylemişti.

Biz, onun sevabını paylaşmakla meşgulüz.
Üç gün geçtiği halde, bitiremedik henüz.)

Buyurdu: (Halk içinde, kim tanınmak isterse,
Ahiretin tadını hiç alamaz o kimse.

Her ne yapacaksanız, şu anda hemen yapın.
Zira belli değildir, belki de gelmez yarın.

Çünkü ecel, kimseye, bildirmedi hiç vakit.
Öyleyse amel için, şu andır en müsait.)