Bir gün İbrahim Edhem hazretleri “rahmetullahi aleyh”, sahraya çıkmıştı.

Abdest almak için gitti bir kuyu başına.
Ve sarkıttı kovasını.

Geriye çektiğinde çok şaşırdı.
Zira kova “Gümüş”le doluydu.

Hemen geri döküp, tekrar daldırdı.

Çektiğinde ne görse iyi?
Kova “Altın” doluydu bu defa da.

Üzülüp, boşalttı onu da.
Ve üçüncü defa daldırdı kovayı.

Mübarek zat, “Su” beklerken, bu sefer de “Mücevher” çıkmasın mı?

Ellerini açıp;
- Ya Rabbi, isteğim bunlar değil. Abdest almak için bir miktar su istiyorum, dedi.

Dördüncü daldırışta nihayet “Su” dolmuştu kovasına.
Sevinip şükretti.


Tatlılarından getir!

İbrahim Edhem hazretleri, hükümdarlığı terk etmiş, bir zenginin bağında bekçilik yapıyordu.

Bağ sahibi çağırdı bir gün onu.
- İbrahim!

Koşup geldi:
- Buyurun efendim.
- Bana biraz nar getir, ama tatlılarından olsun.

- Peki efendim! dedi.
Ve bir tabak dolusu nar toplayıp götürdü.

Ama bağ sahibi memnun olmadı:
- Ben tatlı nar istemiştim. Bunların hepsi de ekşi.

Ve sitem etti kendisine:
- Ne zamandır şu bağı bekliyorsun. Hâlâ tatlısını ekşisinden ayıramıyor musun?

Boyun bükerek arzetti:
- Ben bekçiyim efendim. Tatmadığım şeyin tatlısını ekşisini ne bileyim.

Adam çok şaşırmıştı:
- Senin şu ihlasına bakınca; “Sen, İbrahim Edhem misin?” diyesim geliyor, dedi.

O, hiç cevap vermedi.
Ve tanımasınlar diye terk etti o yeri.


Melek kovulur mu?

İbrahim Edhem hazretleri, nasihat isteyen bir gence;
- Evladım, Azrail aleyhisselam ruhunu almaya gelirse, kov gitsin! buyurdu.

Genç şaşırdı:
- Nasıl olur efendim? Melek hiç kovulur mu?

Buyurdu ki:
- Öyleyse şimdiden “Ölüm”e hazırlan!

Ardından;
- Mezarda, Münker-Nekir melekleri gelince, onları da kov! buyurdu. Seni suale çekmesinler.

Delikanlı arzetti:
- Onları da kovamam efendim.

Buyurdu ki:
- Öyleyse şimdiden “Kabir sualleri”ne cevap hazırla!