Sarı Saltuk Dede "rahmetullahi aleyh", İznik ilinin manevi kumandanlarından.

Kabr-i şerifi, İznik’te, Lefke kapısı dışındadır.

Ahmed Yesevi hazretlerinin yetiştirdiği Hak aşıklarındandır bu zat.

Mücahid gazi,
Ve bir kumandandır.

Hocası çağırdı bir gün onu:
- Saltuk Mehmedim!
- Emredin hocam!

- Seni Ruma saldım. Var git, o diyarda hizmet et İslam’a. Namın kıyamete kadar unutulmasın.
- Baş üstüne efendim!

Gerçekten de nice asırlar geçti.
Yine de unutulmadı Sarı Saltuk adı.

Bu Allah adamlarının ağzından bir söz çıkmaya görsün.
Mutlaka yerini bulur.
Rabbimiz mahcup etmez onları.

İşte Sarı Saltuk, bu emir üzerine aldı askerini, düştü yola.
Anadoluya vardığında, Peygamber efendimiz aleyhisselamı gördü rüyada.

Edeple yaklaştı.
Resulullah efendimiz aleyhisselam, ona şefkatle bakıp;
- Edirne’yi fethet! O yeri koma düşmana! buyurdu.

Emir büyük yerdendi.
Onu ve askerini durdurabilene aşk olsun artık.

Rumeliye geçti hemen.
Ve emri getirdi yerine.

Kalk ya filan!

O devirde bir genç vardı ki, gününü gün eden, nefsinin esiri biriydi.
Yani habersizdi İslamiyet’ten.

Bir gece, rüyasında yaşlıca bir zat geldi yanına.

Ve seslendi kendisine:
- Kalk ya filan! Abdest al, namaz kıl!

Baktı, nur yüzlü ve sevimli bir kişiydi bu seslenen.
İtiraz edemedi.
Fırlayıp kalktı.

Ama arzetti peşinden:
- Ama ben abdest namaz bilmem ki.
- Olsun yavrum. Ben sana öğretirim.

- Sahi mi? Çok sevinirim.

Ve bir güzel öğretti ikisini de.
Genç abdest alıp kıldı namazını.
Uyandığında, sabah ezanları okunuyordu.

Acele koştu camiye

Ok gibi fırladı yatağından.
Acele abdest alıp koştu camiye.

Mihrapta nur yüzlü, sevimli bir Hoca Efendi vardı.
Dikkatle baktı.

Fakat o da ne?
Bu, o zattı.

Rüyada görünüp, kendisine abdest ve namazı öğreten o mübarek zat.
Göz göze geldiler bir an.

Sevinç ve heyecanla koştu yanına:
- Sizdiniz! Beni gafletten uyandıran sizdiniz!

Sarı Saltuk Dede, eğildi gencin kulağına ve;
- İfşa etme! Sır kalsın aramızda! buyurdu.

Genç adam;
- Baş üstüne efendim! dedi.

Talebesiydi artık.
Ve bir daha ayrılmadı yanından.