Mevlana Ebu Said Evbehi hazretleri "rahmetullahi aleyh", bir günkü sohbetinde;
- İslamiyet üç kısımdır, buyurdu. İlim, amel ve ihlas.

Sordular:
- İlimden maksat nedir efendim?

- İlimden maksat, İslamiyet’in bildirdiği şeyleri öğrenmek, amelden maksat ise, öğrendiklerini yapmaktır.

- Ya ihlas efendim?

- “İhlas”, her yaptığını Allah için yapmaktır. Bu üçünü yapan kimse Allahü teâlânın rızasına kavuşur. Cenâb-ı Hak bir kulundan razı oldu mu, bütün dünya ve ahiret saadetleri onun olmuş demektir.

Şöyle bitirdi:
- İslamiyet’in dışında aranılacak ve imrenilecek hiçbir iyilik yoktur.

Tasavvuf nedir?

Bir gün de;
- Tasavvuf nedir? diye sordular bu zata.

Cevaben;
- Tasavvuf, zamanı en iyi şekilde kullanmaktır, buyurdu.

Sordular yine.
- Sabır nedir efendim?
- Susmaktır.

- Dünyada en güzel şey nedir efendim?
- Dünyaya düşkün olmamaktır.

- Herkes tarafından sevilmek için ne yapalım hocam?
- Kendinizi sevmeyin.

- Peki ahirette kurtulmak için ne yapalım efendim?
- Korkak ve ürkek yaşayın. Yani imanınızı kaybetmekten korkun, titreyin, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Çünkü bu zamanda imanı kaybetmek çok kolaydır. Nitekim bir kâfir, bir “kelime-i tevhid”i söylemekle nasıl imana kavuşuyorsa, bir mümin de, bir “kelime-i küfr”ü söylemekle küfre düşebilir mâzallah.

Güler yüzlü olun

Bir gün de;
- Müminin alameti nedir, biliyor musunuz? diye sordu sevdiklerine.

Cevaben;
- Bilmiyoruz efendim, dediler.

Buyurdu ki:
- Müminin alameti, “Güler yüzlü” olmaktır.

Sordu yine:
- Münafığın alametini biliyor musunuz?
- Bilmiyoruz efendim.

- Münafığın alameti de “çatık kaşlı” olmaktır, buyurdu.