Hindistan Evliyasından Emanullah Lahori hazretlerine "rahmetullahi aleyh", bir gün bir genç gelip;
- Efendim, (Dünyadan sakınınız!) buyuruluyor, bu ne demek? diye sordu.

Mübarek cevaben;
- Dünyadan sakınınız! demek, “Haram ve günahlardan sakınınız!” demektir, buyurdu.

Sordu tekrar:
- Nefsin ve ruhun lezzet aldığı şeyler aynı mıdır efendim?
- Hayır. Her uzvun lezzet aldığı şeyler başka başkadır.

- Nefs, nelerden zevk alır efendim?
- Nefsin gıdası, “haram” ve “günahlar”dır.

- Ya ruhumuz efendim?
- Ruhun gıdası, manevi şeylerdir. “İbadet, sohbet, namaz...” gibi.

Dünyada en büyük zevk

Bir gün de talebesinden biri;
- Efendim, dünyada en büyük zevk nedir? diye sordu bu zata.

Cevabında;
- Allah’ın dinini, Onun kullarının ayaklarına kadar götürmek ve bu yolda karşılaşılan sıkıntılara sabretmektir, buyurdu.

Talebe sordu yine:
- Kalbleri temizlemenin ilacı nedir efendim?
- “Allah dostları”nın sohbetidir.

- Öyle zatlar yoksa hocam?
- Onlar yoksa, kitapları var evladım. O kitapları okumak da kalbleri temizler.

Sordu yine:
- Hangi dualar kabul olmaz efendim?
- Haram giren ve haram çıkan ağızla yapılan dualar kabul olmaz evladım.

- Peki hangi dualar kabul olur efendim?
- Helal yiyen ağızla, kırık kalble ve büyükleri vesile ederek yapılan dualar kabul olur.

Tevekkül nedir?

Bir gün de;
- Tevekkül nedir efendim? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- “Tevekkül”, sebebine yapışıp, o sebebin tesirini Allahü teâlâdan beklemektir, buyurdu.

Sordu yine:
- Çalışmadan tevekkül etmek olmaz mı efendim?

- Hayır. Çalışmadan tevekkül etmek, namaz kılmadan dua etmeye benzer ki, kabul olmaz.

Şöyle bitirdi:
- Sebebine yapışmayan arzusuna kavuşamaz. Allahü teâlânın âdet-i ilahisi böyledir çünkü.