Yemen’in meşhur Velilerinden İbni Üstadül azam hazretleri "rahmetullahi aleyh", bir gün “Nefs” hakkında sohbet ederken;
- Ey insanlar, Allahü teâlâ “nefs-i emmare”den daha ahmak bir şey yaratmamıştır, buyurdu.

Sordular:
- Nefs neden ahmaktır efendim?

- Çünkü her isteği, kendi aleyhinedir de ondan, buyurdu. Nefsinin isteklerini yapan, felakete gider. Bunun içindir ki nefs, en büyük düşmanıdır insanın. Hatta o, Allah’a düşmandır.

Ve ilave etti:
- Siz dışarıda düşman aramayın. Düşman içimizdedir. O da kendi nefsimizdir. Onun gıdası haram ve günahlardır. Üstelik doymaz da. İşledikçe yine ister. Onun zararından kurtulmanın tek yolu vardır.

Sordular:
- O nedir ki efendim?

- İstediklerini yapmamak. İslamiyet’i bilen ve bildiğine göre yaşayan kimse nefsin zararından korunmuş olur. Unutmayın, her saadetin başı İslamiyet’e uymak, her felaketin başı ise nefse uymaktır.

Kötü arkadaş

Bu zat, bir gün de sevdiklerine;
- Kardeşlerim, “kötü insanlar”la arkadaş olmayınız, buyurdu. Onlardan size zarar gelir. Akıllı ve uyanık kimse, dinini öğrenip, her işini ona uygun yapar.

Sordular:
- Dinimizi nereden öğrenelim efendim?

Cevabında;
- Din, hakiki “İslam alimleri”nden öğrenilir, buyurdu. Onlar yoksa, kitaplardan öğrenilir. Ama rastgele kitap okunmaz. “Ehl-i sünnet alimleri”nin, Evliya zatların kitapları okunur ancak.

Ve ekledi:
- O büyükleri çok sevin ve onların hayat tarzını örnek alın kendinize. “Allah dostları”nı sevmek, ihlasını arttırır insanın.

Sordular:
- Efendim, bu dünyada kim kimi seviyorsa, ahirette de onunla beraber olacakmış, öyle mi?

- Evet öyledir. Peygamber efendimiz aleyhisselam; “Kişi sevdiği ile beraberdir” buyuruyor. Allah dostları Cennette olacağına göre, onları sevenler de onlarla birlikte Cennete girerler ahirette.