İran Evliyasından Muhyiddin-i Dusti hazretlerine “rahmetullahi aleyh” bir gün;
- Kalbler, nasıl kirlenir? diye sordular.

Cevabında;
- Günah işlemekle, buyurdu.

Sordular yine:
- Dert ve bela niçin gelir efendim?
- Günah işlemekle.

- Peki çaresi ne efendim?
- Pişmanlık ve tövbedir.

- Tövbenin şartları var mı efendim?
- Elbette var, birisini söyliyeyim. Suçunu ve suçlu olduğunu kabul etmek şarttır.

- Anlamadık efendim.
- Yani yaptığı işin yanlış olduğunu, günah olduğunu kabul etmesi lazım. Bu günah işi yaptığı için de kendisinin günahkâr olduğunu kabul etmesi lazım. Bunları kabul etmeden, istediği kadar tevbe ettim desin, bir kıymeti olmaz.

Çoban gibiyiz

Bir gün de;
- Kardeşlerim, herbirimiz bir sürünün çobanı gibiyiz, buyurdu. Çoban, sürüsünden nasıl mesul ise, biz de çocuklarımızdan mesulüz. Onları “Cehennem ateşi”nden korumalıyız.

- Nasıl koruruz efendim? dediler.

- İslamiyet’i öğretmekle, buyurdu. Çocuklarına İslamiyet’i öğretmeyen bir baba, “Veyl” ismindeki Cehennemde yanacaktır.

Kim ibadet yaparsa…

Bir gün de;
- Kim Allahü teâlâya ibadet ederse, Cennete gider, buyurdu. Ama bir şartla. İbadetini ihlasla yapmalıdır.

- Ya ihlassız olursa efendim? dediler.

- İhlasla ibadet etmeyen, Belam-ı Baura ve İbnüssakka gibi mâzallah mürted olarak ölür, buyurdu.

Tövbe hocam

Bu zat, bir talebesini bir yere gönderirken ayaküstü;
- Aman oğlum! Gittiğin yerde sakın “Allahlık” ve “Peygamberlik” iddiasında bulunmayasın! Diye nasihatte bulundu.

Delikanlı ürperdi:
- Tövbe hocam! Hiç öyle şey olur mu?

- Olabilir evladım. Eğer “Her istediğim olsun” dersen, “Allahlık” iddia etmiş olursun. Çünkü yalnız Allahü teâlânın her istediği olur.

Ve ekledi:
- Eğer “Bana tâbi olmayan felakete gider” dersen, bu da “Peygamberlik” iddiasıdır. Çünkü yalnız Peygambere tâbi olmayan felakete gider.