Kayseri Evliyasından Hafız Osman Efendi "rahmetullahi aleyh", bir günkü sohbetinde;
- Müminlerin, özellikle Allah adamlarının yüzüne severek bakmak ibadettir, buyurdu. İşin aslı muhabbettir çünkü.

Sordular:
- Efendim, Evliya vefat ettikten sonra da ruhlarından feyz alınır mı?

- Elbette, buyurdu. Veliler vefat edince, kınından çıkmış kılıç gibi olurlar ki, daha çok feyz verirler. Ama şartları var. Birincisi, o zata sevgi ve muhabbet beslemektir.

Ve ekledi:
- Sonra “Ehl-i sünnet” itikadında olmak, haram işlememek ve beş vakit namazını kılmaktır. Bu şartlar varsa, feyz artarak gelir.

Öyle gün gelecek ki...

Bir gün de sevdiklerine;
- Kardeşlerim, Peygamber efendimiz aleyhisselam, içinde bulunduğumuz şu ahir zaman için; "Ahir zamanda öyle günler gelecek ki, dinini imanını muhafaza etmek, avcunda ateşi tutmak gibi olacaktır" buyuruyor, dedi.

Ve ekledi:
- Ahir zamanda kurtulmanın bir tek çaresi vardır, iki değil.

- O nedir ki efendim? dediler.

- İyilerle beraber olmak, buyurdu. Arkadaşınız iyiyse, siz de iyisiniz. Nitekim hadis-i şerifte; "Kişinin dini, arkadaşının dini gibidir" buyuruluyor.

En sevgili iş

Bir gün de;
- Allahü teâlânın en sevdiği şey nedir efendim? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- Önce doğru bir iman, buyurdu. Bu olmazsa, Cehennemden kurtuluş olamaz. Sonra Allahü teâlânın kullarına hizmet etmektir ki, bu da iki türlü olur. Biri, dünyalarıyla ilgilidir ki, bir mümini bir "dünya sıkıntısı"ndan kurtarmak, yüz sene nafile ibadetten daha sevaptır.

Sordular:
- Öbürü nedir efendim?

- İkincisi de ahiretleriyle ilgilidir ki, onlara "dinimizi öğretmek"tir. Bu sayede ebedi saadete ererler. Bu sevap yanında öncekinin sevabı, deniz yanında damla gibi kalır.