Kabr-i şerifi Hizan’ın Gayda köyünde bulunan Sıbgatullah Arvasi hazretleri ”rahmetullahi aleyh“, bir gün nasihat isteyen bir gence;

- Yavrum! Kıyamette işe yarayacak olan şey, İslamiyet’in sahibinin gösterdiği yolda yürümektir, buyurdu. Haller, güzel rüyalar ve kerametler, bu yolda iken olurlarsa, çok iyidir ve büyük nimettirler. Ama İslamiyet’ten kıl kadar ayrılık varsa, bütün bunlar istidracdır.

Delikanlı sordu:
- İstidrac nedir hocam?
- İstidrac, Allahü teâlânın aldatmasıdır ki, felakete sebep olurlar.

Şöyle devam etti:
- Evliyanın büyüklerinden Cüneyd-i Bağdadi hazretlerini, öldükten sonra, rüyada görüp;

- Nasılsın? diye sordular.

Cevap olarak;
- İlim, marifet dolu sözlerimin hiç faydası olmadı. Bir gece yarısı kıldığım iki rekat namaz, imdadıma yetişti, buyurdu.

Bir insanı kurtarmak

Bir gün de, bazı sevdikleriyle sohbet ederken buyurdu ki:
- Cenâb-ı Hak lutfetti, bizi insan ve Müslüman olarak yarattı. Üstelik de “ehl-i sünnet itikadı”nı nasip etti.

- Elhamdülillah efendim, dediler.
- Bu, bir şanstır. Bir başkası bu şansa sahip değilse ona kızılır mı? Bilmiyor çünkü.

- Peki ne yapalım efendim?
- Bilmeyenlere anlatalım. Kitap verelim. Bir insanı kurtarmak, dünyayı kurtarmak gibi sevaptır.

Bugün günlerden ne?

Bir gün de "Edeb"ten sordular bu zata.

Buyurdu ki:
- Eshab-ı kiram, Resulullah efendimiz aleyhisselama karşı fevkalade edepliydiler. Huzurunda lüzumsuz konuşmaz, bir fikir beyan etmezlerdi. Hatta bir defasında; "Bugün, günlerden ne?" diye sormuştu Efendimiz aleyhisselam. Bunu dahi söylemekten çekindiler.

Cemaat merak etti.
- Peki ne dediler efendim?
- "Allah ve Resulü daha iyi bilir", dediler.