Amasya’da doğup İstanbul’da vefat eden Velilerden Sinanüddin Yusuf Amasi hazretleri “rahmetullahi aleyh“, bir sohbetinde;

- Kardeşlerim! Allahü teâlânın sevdiği kullarının yolunda yürümek arzusunda olanın, bu yolun şartlarını ve edeplerini gözetmesi lazımdır, buyurdu.
- O şartlar nedir efendim? dediler.

- En önce, sünnet-i seniyyeye yapışmak ve bidatlerden sakınmaktır. Çünkü, Allahü teâlânın sevgisine ulaştıran yolun esası, bu ikisidir. İşlerini, sözlerini ve ahlakını, dinini bilen ve seven, dindar alimlerin sözlerine ve kitaplarına uydurmalı ve onları çok sevmelidir.

Şöyle devam etti:
- Uykuda ve yemekte aşırı gitmeyip orta derecede olunuz. Seher vakti, yani gecelerin sonunda kalkıp, bu vakitlerde istiğfar etmeyi, ağlamayı, Allahü teâlâya yalvarmayı ganimet biliniz. Salih kimselerle düşüp kalkınız. (İnsanın dini, arkadaşının dini gibidir) hadis-i şerifini unutmayınız!

Şöyle bitirdi:
- Şunu, iyi biliniz ki, ahireti, yani Cennetteki sonsuz nimetleri isteyenin, dünya lezzetlerine düşkün olmaması lazımdır.

Dünyadan sakınınız!

Bir genç de sordu bu zata:
- Efendim, "Dünyadan sakınınız!" diye okuyoruz kitaplarda. Bu ne demek?

Buyurdu ki:
- Burada anlatılmak istenen, bildiğimiz bu dünya değil evladım.

- Ya nedir hocam?

- Burada sakınmamız gereken "Dünya"dan maksat, Allahü teâlânın beğenmediği şeyler, yani "Haramlar” ve “Mekruhlar"dır.

En kıymetli insan

Bir gün de sordular bu zata:
- Efendim, bir insanın hidâyetine sebep olmak çok sevap değil mi?
- Elbette.

- Ne kadar sevap hocam?
- Peygamber efendimiz aleyhisselam, hazret-i Ali’ye “radıyallahü teâlâ anh“ ne buyurmuş biliyor musunuz?

- Ne buyurmuş efendim?

- (Ya Ali, sen bir kişinin hidâyetine sebep olursan, güneş o gün, senden daha iyi bir kimseye ışık vermez. O gün sen, dünyanın en kıymetli insanı olursun) buyurmuşlardır.