Şam’da yetişen büyük Velilerden Seyyid Muhammed Murad hazretleri ”rahmetullahi aleyh“, bir gün bir talebesine;

- Oğlum! Gençlik zamanında, insanı üç din düşmanı olan, nefis, şeytan ve kötü insanlar aldatmaya uğraşmaktadır, buyurdu. Bunlar karşısında az bir ibadet, pek kıymetli olur. İhtiyarlıkta yapılan, bundan kat kat fazla ibadetlerin bu kadar kıymeti olmaz.

Şöyle devam etti:
- Oğlum! Bütün varlıkların hülasası, özü olan insan, eğlence için, oyun için, yiyip içmek, gezmek, yatmak, keyf sürmek için yaratılmadı.

Delikanlı sordu:
- Ne için yaratıldı hocam?

- Kulluk vazifelerini yapmak için, Rabbine itaat, tevazu, kuvvetsizliğini, ihtiyacını göstermek, Ona sığınmak ve yalvarmak için yaratıldı.

Ve ekledi:
- Muhammed aleyhisselamın bildirdiği ibadetlerin hepsi, insanlara faydalı şeylerdir. İnsanlara yaradığı için emredilmiştir. Yoksa, hiçbir ibadetin Allahü teâlâya faydası yoktur.

İbadetin faydası bize

Aynı sohbette;
- Evladım, bütün insanlar Allahü teâlâya iman edip itaatli kul olsalar, cenâb-ı Hakkın büyüklüğü artmaz, buyurdu. Aksine hepsi inkâr edip günahkâr olsalar, büyüklüğünden bir şey eksilmez.

- Yani ibadetlerin faydası bize mi hocam?
- Elbette. Allahü teâlâya hiç bir faydası yoktur ve olamaz.