En büyük âlim ve evliyalardan İmam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- İyi bir kimse, talihli bir insan, kusurları, günahları, Allahü teâlânın lutfu ve ihsanı ile affolunan ve yüzüne vurulmayan kimsedir, buyurdu. Eğer günahı için yalnız dünya sıkıntıları çektirilip günahları böylece temizlenen kimse de, çok talihlidir.


Sordular:
- Böyle temizlenmezse efendim?
- Dünya sıkıntıları kâfi gelmezse, geri kalan günahları için, kabir sıkması ve kabir azabı çekerek günahları biten, kıyamet gününe, mahşer meydanına günahsız olarak götürülen de, ne kadar çok talihlidir.

- Ya bununla da temizlenmezse efendim?
- Kabir azabıyla da temizlenmeyip, ahirette de cezalandırılırsa, yine insaftır ve adalettir. Fakat o gün, günahlı olan, mahcup ve yüzü kara olan, ne kadar güç durumdadır.

Ve ilave etti:
- Fakat bunlardan, Müslüman olanlara yine acınacak, bunlar, sonunda yine merhamete kavuşacak, Cehennem azabında sonsuz kalmaktan kurtulacaklardır.

- Bu da büyük nimettir, değil mi efendim?
- Elbette. Cehennemde sonsuz yanmak, Allahü teâlânın düşmanlarına, yani imanı olmayanlara olacaktır.

Evliya, nasıl anlaşılır?

Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, Evliya zatlar, başka insanlardan nasıl ayırt edilir? diye sordular.

Cevaben;
- Sözlerinin yumuşak, huyunun güzel, yüzünün güleç, ihsanının bol olması, konuşurken itiraz etmemesi, özür dileyenleri affetmesi ve herkese merhametli olmasıyla anlaşılır, buyurdu.

- Fütüvvet nedir efendim?
- Fütüvvet, gücendiğin kimseye iyilik etmek, sevmediğine ihsanda bulunmak ve sıkıldığın kimseye güler yüzlü olmaktır.