Evliya-yı kiramın en büyüklerinden Mevlana Halid-i Bağdadi “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün sevdiği bir gence;
- Oğlum, Allah dostlarını sevmelisin, buyurdu. Çünkü bu sevgi, saadetin sermayesidir. Onlar, Allahü teâlânın dostları olup hep Onunla birliktedirler.

Ve ilave etti:
- Hadis-i şerifte, o büyükler için; (Onlarla birlikte olanlar şaki olmaz) buyuruldu.

Şöyle bitirdi:
- Resulullah efendimiz “aleyhisselam”, kâfirlere galip gelmesi ve işlerin kolaylaşması için, muhacirlerin fakirleri hürmetine dua buyurur ve onların şanlarını bildirmek için, (Saçları karışmış çok kimse vardır ki, kapılardan kovulurlar. Allahü teâlâya yemin etseler, yemin ettikleri şeyi elbette yaratıp verir) buyurdu.

Nasihatların başı

Bir gün de birkaç sevdiğine;
- Kardeşlerim, nasihatların başı şudur ki, İslamiyet’in sahibine uymak lazımdır, buyurdu. Resulullaha uymayanlar, ahirette azaptan kurtulamaz.

Ve devam etti:
- Bundan sonra dünyanın süslerine düşkün olmamak, varlığına ve yokluğuna aldırış etmemek lazımdır. Çünkü, Allahü teâlâ dünyayı sevmez, ona kıymet vermez.

Merakla sordular:
- Dünya nedir ki efendim?
- Dünya, Allahü teâlânın beğenmediği şeylerdir ki, haram ile mekruhlardır.

Ve nasihat etti:
- Ahirete faydası olmayan dünyanın malına, mevkisine düşkün olanların, bunlara kavuşmak için uğraşıp da, ansızın hepsini bırakıp gidenlerin halini görerek ibret alınız!

Ve dua etti:
- Allahü teâlâ, bizi ve sizi, Peygamberlerin en üstününe “sallallahü aleyhi ve sellem” uymakla şereflendirsin! Amin.