Evliya-yı kiramın en büyüklerinden Mevlana Halid-i Bağdadi “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Bu dinde vera sahibi olmak ve takva üzere bulunmak, her şeyden daha lüzumludur, buyurdu. İslamiyet’te en kıymetli şey takvadır. Dinin temeli takvadır.

Sordular:
- Vera ve takva nedir efendim?
- Vera ve takva, haramlardan kaçınmak demektir. Haramlardan tamamen kaçınabilmek için, mubahların fazlasından kaçınmalı, lazım olduğu kadar, kullanmalıdır.

Ve bunu izah etti:
- Bir insan, mubah, yani İslamiyet’in izin verdiği şeylerden, her istediğini yapar, taşkınca mubah işlerse, şüpheli şeyleri yapmaya başlar. Şüpheliler ise, haram olanlara yakındır. Uçurum yanında dolaşan, bir gün uçuruma düşebilir.

- Ne yapmalıyız efendim?
- Mubahları lazım olduğu kadar kullanmalı, zaruret miktarını aşmamalıdır. Bu kadarını kullanırken de kulluk vazifelerini yapabilmek için kullanmaya niyet etmelidir. Böyle niyet etmeden, az kullanmak da günah olur. Azı da çoğu gibi zararlı olur.

En büyük günah

Bir gün de;
- En büyük günah nedir efendim? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- Kalb kırmaktır, buyurdu.

- Hiç kimsenin mi kalbini kırmayacağız efendim?
- Evet, hiç kimsenin.

- Kâfirlerin de mi efendim?
- Elbette. Kâfirin de kalbini kırmak haramdır dinimizde.

Yemek yeme adabı

Bir gün de;
- Yemek adabından bahseder misiniz efendim? diye ricada bulundular.
- Bir kimse yemek yerken Allahü teâlâyı ne kadar hatırlarsa, namazda da o kadar hatırlar, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Onun için yemeyi, Allahü teâlânın huzurundaymış gibi yemeliyiz.
Edeb ve tevazu ile.