Evliya-yı kiramın en büyüklerinden İmam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün bazı gençlere;
- Gençlik çağı, nefsin kaynadığı, şehvetlerin oynadığı, insan ve cin şeytanlarının saldırdığı bir zamandır, buyurdu. Böyle bir çağda yapılan az bir amele pek çok sevap verilir.

Sordular:
- Ya ihtiyarlıkta efendim?
- İhtiyarlıkta, dünya zevkleri azalıp, güç kuvvet gidip, arzulara kavuşmak imkanı ve ümitleri kalmadığı zamanda, pişmanlıktan, âh etmekten başka bir şey olmaz. Çok kimselere bu pişmanlık zamanı da, nasip olmaz. Çünkü aniden ölür de, bu günlere kavuşamazlar.

Dünya, imtihan yeridir

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, Peygamber efendimizin “aleyhisselam” haber verdiği sonsuz azablar, çeşitli acılar, elbette olacak, herkes cezasını bulacaktır, buyurdu.

Ve devam etti:
- İnsan ve cin şeytanları, bugün, Allahü teâlânın affını, merhametini ileri sürerek aldatmakta, ibadetleri yaptırmayıp, günahlara sürüklemektedir. Halbuki, iyi bilmeli ki, bu dünya, imtihan yeridir. Bunun için, burada dostlarla düşmanları karıştırmışlar, hepsine merhamet etmişlerdir.

Ve bir ayet okudu.
- Araf suresi, yüzellibeşinci ayetinde mealen; (Merhametim her şeyi içine almıştır) buyuruldu. Halbuki, kıyamette, düşmanları, dostlardan ayıracaklardır.

Nitekim, Yasin suresinde mealen; (Ey kâfirler, bugün, dostlarımdan ayrılınız!) mealindeki âyet-i kerime, bunu haber vermektedir.

En büyük nimet

Bir gün de cemaatine:
- En büyük nimet nedir, biliyor musunuz? diye sordu.

Cevaben;
- Bilmiyoruz efendim, dediler.
- En büyük nimet, doğru yolu bulmaktır, buyurdu.

- O hangi yol efendim?
- Peygamber efendimizin “aleyhisselam” ve eshab-ı kiramın gittiği yol. Bu yola Ehl-i sünnet yolu, yahut Kurtuluş yolu denir.