İslam âlimlerinin en büyüklerinden İmam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün nasihat isteyen bir gence;
- Oğlum, gençlik zamanında, insanı nefs, şeytan ve kötü insanlar aldatmaya uğraşmaktadır, buyurdu. Bunlar karşısında az bir ibadet pek kıymetli olur. İhtiyarlıkta yapılan, bundan kat kat fazla ibadetlerin bu kadar kıymeti olmaz.

Delikanlı sordu:
- Genç iken eğlenip, ibadeti ihtiyarlayınca yapsak olmaz mı efendim?
- İnsan, eğlence için, oyun için, yiyip içmek, gezmek, yatmak, keyif sürmek için yaratılmadı oğlum.

- Ya niçin yaratıldı efendim?
- Kulluk vazifelerini yapmak için, Rabbine itaat, tevazu, kuvvetsizliğini, ihtiyacını göstermek, Ona sığınmak ve yalvarmak için yaratıldı.

- Yani ibadet etmek için mi efendim?
- Evet. Hem sonra Muhammed aleyhisselamın bildirdiği ibadetlerin hepsi, insanlara faydalı şeylerdir. İnsanlara yaradığı için emredilmiştir. Yoksa, hiçbir ibadetin Allahü teâlâya faydası yoktur.

Sevgiyle baktı gence:
- Öyleyse candan teşekkür ederek, minnet ile ibadet yapmalı, tam teslim olarak, emirleri yapmaya ve yasaklardan kaçınmaya çalışmalıdır.

Ve özetledi:
- Allahü teâlâ hiçbir şeye muhtaç olmadığı halde, biz kullarını emir ve yasaklar vermekle şereflendirdi. Her şeye muhtaç olan, biz kulların, bu büyük ihsana, bol bol teşekkür etmemiz, bunun için de, emirleri yapmaya, candan sarılmamız lazımdır.

Başarının sırrı

Bir gün de;
- Muvaffak olmanın yolu nedir efendim? diye sordular bu mübarek zata.

Cevaben;
- İkidir, buyurdu. Biri, günahlardan sakınmak, öbürü, insanlara iyilik etmektir.

İki şeyi unutun!

Bir gün de, bir delikanlı bu büyük Veliye gelip nasihat isteyince;
- İki şeyi unut, iki şeyi de unutma, buyurdu.

Genç sordu:
- Onlar nedir efendim?
- Yaptığın iyilikleri ve sana yapılan kötülükleri unut.

- Neleri unutmayayım efendim?
- Ölümü ve Allahü teâlâyı.