İslam âlimlerinin en büyüklerinden Seyyid Abdullah-ı Dehlevi “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı gençler;
- Efendim, İslam dininin diğer dinlere üstünlüğü nelerdir? diye sordular.

Cevaben;
- İnsanların öldükten sonra ne olacaklarını, ahiret hayatını, hallerini hiçbir hıristiyan din adamı izah edemiyor. Bunu, en güzel ve en mufassal şekilde izah eden din, İslamiyet’tir, buyurdu.

Ve devam etti:
- İslamiyet, fakirlere, kimsesizlere, misafirlere ve hangi dinden olursa olsun, yabancılara yardım etmeyi emreden tek dindir. İslamiyet, kimseden, anlayamadığı şeyleri kabul etmesini istemez. Diğer dinlerde olduğu gibi (sır) kabul edilen akideleri yoktur.

Sordular:
- Başka var mı efendim?
- Elbette. İslamiyet’te, herhangi bir işte evvela Kur’an-ı kerime müracaat etmek, orada bulamadığı hususları Resulullahın sünnetinde aramak, orada da bulunmadığı hususlar için, akl-ı selime göre ehil olanların ictihad etmesi, yani o işin hükmünü beyan etmesi esastır.

Son olarak;
- İslamiyet, en yeni bir dindir, buyurdu. Kur’an-ı kerim, ilk gününden bugüne kadar hiç bozulmadan, bir kelimesi bile değişmeden gelmiştir. İçinde, her ihtiyacı karşılayacak ahkâm, yani hükümler vardır.

Şöyle bitirdi:
- Bu, o kadar açıktır ki, artık başka bir din gelmeyeceği, insanların dini ihtiyaçlarının tamamiyle temin edilmiş bulunduğu, İslam dininin hakiki Allah dini olduğu kendiliğinden meydana çıkar.

Kızınca öfkeni yen!

Bir gün de bir genç geldi huzuruna.
- Bana bir nasihat eder misiniz efendim.

Cevabında;
- Kızarsan, öfkeni yen! buyurdu.

Ve ilave etti:
- Hadis-i şerifte; (Kuvvetli olmak, başkasını yenmek demek değildir. Kuvvetli olmak, kahraman olmak, kendi öfkesini yenmek demektir) buyuruldu.