Evliyanın en büyüklerinden Seyyid Abdullah-ı Dehlevi “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı sevdikleri;
- Efendim, bazıları; (İnsan, şehvetini ve öfkesini yok etmelidir) diyorlar. Bu doğru mu? diye sordular.

Cevabında;
- Hayır, çok yanlış, buyurdu. Hatta bir kimsenin şehveti tamamen giderse, ilaç yaparak şehvete kavuşması lazımdır.

- Gadap da öyle midir efendim?
- Evet. Çünkü insan, zevcesini ve çocuklarını gadap sıfatı ile korur. İslam düşmanlarına karşı, bu sıfat yardımı ile cihad eder. Çoluk çocuk sahibi olup, öldükten sonra şan ve şeref ile anılmak, şehvet sayesinde olmaktadır. Bunlar, İslamiyet’in methettiği, beğendiği, övdüğü şeylerdir.

Ve özetledi:
- Velhasıl İslamiyet, şehvetin ve gadabın yok edilmesini değil, her ikisine hakim olup, dine uygun kullanılmalarını emretmektedir.

Ve misal verdi:
- Mesela süvarinin atını, avcının köpeğini yok etmeleri değil, bunları terbiye ederek, kendilerinden faydalanmaları lazım olduğu gibidir. Yani, şehvet ve gadap, avcının köpeği ve süvarinin atı gibi olup, bu ikisi olmadıkça, ahiret nimetleri avlanamaz.

Ve daha açıkladı:
- Fakat, bunlardan faydalanabilmek için, terbiye ederek, dine uygun kullanılmaları lazımdır. Terbiye edilmezler, azgın olup, dinin sınırlarını aşarlarsa, insanı felakete sürüklerler.

Her işte iyi niyet edin!

Bir gün de sevdiklerine;
- Her işte iyi niyet yapmalıdır, buyurdu. Kalb ile halis, yani Allahü teâlâ emrettiği için niyet etmedikce, hiçbir ibadete başlamamalıdır.

Ve devam etti:
- Faydasız, hele zararlı şeylerle vakit geçirmemeli, faydalı şeylerle uğraşmalıdır.

Sordular:
- Ne yapmamızı tavsiye edersiniz efendim?
- En önce imanı, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiklerine göre düzeltmeli, boş vakitlerini Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okumakla kıymetlendirmelidir.