Evliyanın en büyüklerinden Seyyid Abdullah-ı Şemdini “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir gün bazı gençler;
- Peygamberlerin ve Evliyanın ruhlarından şefaat isteyen, bunların mezarını ziyaret edip, bunları vesile ederek dua eden kâfir olur mu efendim? diye sordular.

Cevabında;
- Hayır olmaz, buyurdu.

Ve açıkladı:
- Böyle yapan kâfir olsaydı, Peygamberimiz “aleyhisselam” ve büyük âlimler, Veliler, böyle dua etmezlerdi. Nitekim Efendimiz “aleyhisselam”, Medine’deki (Baki) kabristanını ve Uhud şehitlerini ziyaret etmeye gider, kabirdekilere selam verir ve onlarla konuşurdu.

Saadete kavuşmak için

Bir gün de sohbetinde;
- Dünyada ve ahirette saadete, rahat ve huzura kavuşmak için Müslüman olmak lazımdır, buyurdu.

Ve devam etti:
- Müslüman olmak için de, hiçbir formaliteye, imama, müftüye gitmeye lüzum yoktur. Önce kalb ile iman etmeli ve sonra da, İslamiyet’in emir ve yasaklarını öğrenmeli ve yapmalıdır.

Sordular:
- İman etmek nasıl olur efendim?
- İman etmek için, kelime-i şehadet söylemek ve mânâsını bilmek lazımdır. Bu kelimenin mânâsına doğru inanmak için de, Ehl-i sünnet âlimlerinin, yazdığı kitaplarında bildirdikleri gibi inanmalıdır.

Ve ilave etti:
- Ehl-i sünnet âlimlerinin yazdıkları, hakiki din kitaplarına tâbi olanlara yüz şehit sevabı verilecektir.

- Bu âlimler kimlerdir efendim?
- Dört mezhebten herhangi birisinin âlimlerine (Ehl-i sünnet âlimi) denir.