Büyük Velilerden Seyyid Taha-yı Hakkâri “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün bazı gençler gelerek;
- Efendim, beş vakit namaz kılanların günahlarını Allahü teâlâ affedermiş, öyle mi? diye sordular.

Cevap olarak;
- Evet, ama bir şartla, buyurdu.

- O şart nedir efendim?
- Doğru kılmak şartıyla. Nitekim Resulullah efendimiz “aleyhisselam”; (Allahü teâlâ, beş vakit namaz kılmayı emretti. Bir kimse, güzel abdest alıp, bunları vaktinde kılarsa ve rükularını, huşularını tamam yaparsa, Allahü teâlâ, onu affedeceğini söz vermiştir) buyuruyor.

Ve ekledi:
- Hadisin devamında; (Bunları yapmayan için söz vermemiştir. Bunu, isterse affeder. İsterse azab yapar) buyuruldu.

Allah, hangi ameli çok sever?

Bir gün de şunu anlattı sevdiklerine:
Abdullah ibni Mesud hazretleri “radıyallahü anh” diyor ki, bir gün Resulullaha;
- Allahü teâlâ ençok hangi ameli sever? diye sordum.

Cevaben;
- Vaktinde kılınan namazı, buyurdu.

Tekrar sordum:
- Ondan sonra hangisini sever yâ Resulallah?
- Anaya-babaya iyilik yapmayı.

Sordum:
- Bundan sonra hangisini?

Buyurdu ki:
- Allah yolunda cihad etmeyi.

İnsanları sevindirin!

Bir gün de bazı sevdiği gençlere;
- Ey gençler, Müslüman din kardeşlerinize bir iyilik yaparak onları sevindirin, buyurdu. Ahirette mükafatını görürsünüz.

Ve bir hadis-i şerif nakletti:
- Efendimiz “aleyhisselam”; (Allahü teâlânın en sevdiği iş, elbise vererek veya doyurarak veya başka bir ihtiyacını karşılayarak, bir mümini sevindirmektir) buyuruyor.