Büyük Velilerden Seyyid Taha-yı Hakkâri “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün de bazı gençler;
- İftitah tekbirini imamla birlikte almak çok sevapmış, öyle mi efendim? diye sordular.

Cevabında;
- Evet, buyurdu. Bir kimse, iftitah tekbirini imam ile beraber alırsa, sonbahar günlerinde, ağaçların yaprakları, rüzgar estikçe ne şekilde dökülürse, o kişinin günahları da öylece dökülür.

Ve şunu anlattı:
Bir gün, Resulullah efendimiz “aleyhisselam” namaz kılarken, bir kimse sabah namazında, iftitah tekbirine yetişemedi. Bir kul âzâd etti. Ondan sonra gelip Resulullaha sordu:

- Yâ Resulallah! Ben bugün, iftitah tekbirine yetişemedim. Bir kul âzâd ettim. Acaba iftitah tekbirinin sevabına nail olabildim mi?

Resulullah efendimiz “aleyhisselam”, Ebu Bekr-i Sıddîka sordular:
- Sen ne dersin, bu iftitah tekbirinin hakkında?

Sıddık “radıyallahü anh” arzetti ki;
- Yâ Resulallah! Kırk deveye malik olsam, kırkının da yükü cevahir olsa, cümlesini fakirlere tasadduk etsem, yine imam ile beraber alınan iftitah tekbirinin sevabına nail olamam.

Resulullah efendimiz “aleyhisselam”, hazret-i Ömer’e;
- Yâ Ömer! Sen ne dersin, bu iftitah tekbirinin hakkında? diye sordular.

Hazret-i Ömer “radıyallahü anh”;
- Yâ Resulallah! Mekke ve Medine arası dolu devem olsa ve bunların yükleri cevahir olsa, cümlesini fakirlere tasadduk etsem, yine imam ile beraber alınan iftitah tekbirinin sevabına nail olamam, diye arzetti.

- Sevgili Peygamberimiz “aleyhisselam” bir gün hazret-i Osman’a “radıyallahü anh”;
- Yâ Osman! sen ne dersin, bu iftitah tekbiri hakkında? diye sordular.

Hazret-i Osman cevap olarak;
- Yâ Resulallah! Gece iki rekat namaz kılsam, her birinde, Kur’an-ı azim-üş-şanı hatmeylesem, yine imam ile beraber alınan iftitah tekbirinin sevabına nail olamam, dedi.

- Resulullah efendimiz “aleyhisselam” hazret-i Ali’ye;
- Yâ Ali! Sen ne dersin, bu iftitah tekbiri hakkında? diye sordular.

Hazret-i Ali “radıyallahü anh” cevabında;
- Yâ Resulallah! Magrib ile maşrık arası küffar ile dolu olsa, Rabbim bana kuvvet verse, cümlesini kırıp öldürsem, yine imam ile alınan iftitah tekbirinin sevabına nail olamam, diye arzetti.

Bunun üzerine Resulullah efendimiz “aleyhisselam”; (Ey benim ümmet ve Eshabım! Yedi kat yerler ve yedi kat gökler kağıt olsa ve deryalar mürekkep olsa ve bütün ağaçlar kalem olsa ve bütün melekler katip olsalar ve kıyamete kadar yazsalar, yine imam ile alınan iftitah tekbirinin sevabını yazamazlar) diye buyurdu.