Büyük âlim ve evliyalardan Seyyid Taha-yı Hakkâri “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün ölümden sordular.

Cevaben;
- Ölümü hatırlamak, en büyük nasihattır, buyurdu. Her iman sahibi kimsenin, ölümü çok hatırlaması sünnettir.

Ve daha açıkladı:
- Ölümü çok hatırlamak, emirlere sarılmaya ve günahlardan sakınmaya sebep olur. Haram işlemeye cesareti azaltır. Peygamberimiz “aleyhisselam”; (Lezzetleri yıkan, eğlencelere son veren ölümü, çok hatırlayınız!) buyuruyor.

Ve devam etti:
- Din büyüklerinden bazısı her gün bir kere hatırlamayı adet edinmişti. Evliyanın büyüklerinden Muhammed Behaeddin Buhari, her gün yirmi kere, kendini ölmüş, mezara konmuş düşünürdü.

Ölmeden evvel ölünüz!

Bir gün de tul-i emelden sordular bu zata.
Cevabında;
- Tul-i emel, uzun emel demektir ki, çok yaşamayı istemektir, buyurdu. İbadet yapmak, dine hizmet etmek için çok yaşamayı istemek, uzun emel değildir.

Ve izah etti:
- Uzun emel sahipleri, ibadetleri vaktinde yapamazlar. Tövbe etmeyi terk ederler. Kalbleri katı olur. Ölümü hatırlamaz, vaaz ve nasihatlerden ibret almazlar.

Ve daha açıkladı:
- Uzun emel sahibi hep dünya malına ve mevkisine kavuşmak için ömrünü harcar. Ahireti unutur. Yalnız zevk ve sefasını düşünür.

Ve bir hadis-i şerif:
- Peygamberimiz “aleyhisselam”; (Ölmeden evvel ölünüz. Hesaba çekilmeden önce kendinizi hesaba çekiniz!) buyuruyor.