Büyük Velilerden Seyyid Taha-yı Hakkâri “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün uzun emelli olmaktan sordular.

Cevaben;
- Uzun emel, dünya zevklerine düşkün olmaktan, ölümü unutmaktan ve sıhhatine, gençliğine aldanmaktan olur, buyurdu.

Ve ekledi:
- Uzun emel hastalığından kurtulmak için, bu sebepleri yok etmek lazımdır. Mesela ölümün her an gelebileceğini düşünmeli, uzun emel sahibi olmanın zararlarını ve ölümü hatırlamanın faydalarını öğrenmelidir.

Ve ilave etti:
- Hadis-i şerifte; (Ölümü çok hatırlayınız. Onu hatırlamak, insanı günah işlemekten korur ve ahirette zararlı olan şeylerden sakınmaya sebep olur) buyuruldu.

Ölüm, yok olmak değil

Bir gün de ölümden sordular.
Cevabında;
- Ölüm, yok olmak demek değildir, buyurdu. Ölüm, ruhun bedene olan bağlılığının sona ermesi, ruhun, bedenden ayrılmasıdır.

Ve daha açıkladı:
- Ölüm, insanın bir halden, başka bir hale dönmesi, bir evden, bir eve göç etmesi gibidir. Ömer bin Abdülaziz; (Sizler, ancak ebediyyet, sonsuzluk için yaratıldınız. Lakin bir evden, bir eve göç edersiniz) buyurmuştur.

Şöyle devam etti:
- Ölüm, mümine hediyedir, nimettir. Günahı olanlara musibettir. İnsan ölümü istemez. Halbuki ölüm, fitneden hayırlıdır. İnsan yaşamayı sever. Halbuki ölüm, ona hayırlıdır.

Ve ekledi:
- Salih olan mümin, ölüm ile dünyanın eziyet ve yorgunluğundan kurtulur.

Sordular:
- Zalimin ölümü de hayırlı mıdır efendim?
- Evet. Zalimlerin ölümü ile memleketler ve kullar rahata kavuşur.